„Polska rośnie w siłę, a ludzie żyją dostatniej” – brzmiało jego sztandarowe hasło z tego okresu, oraz zapytanie na spotkaniu z załogami robotniczymi: „Pomożecie?”

Edward Gierek postawił sobie za cel budowę Polski silnej gospodarczo. Dzięki kontaktom zagranicznym ściągnął do Polski olbrzymie pieniądze - licencje, dewizy, kredyty i ulokował je w gospodarkę.

Aby osłabić pozycję lokalnych działaczy Gierek przeprowadził reformę administracyjną – podział Polski na czterdzieści dziewięć województw.

Wszyscy wiedzieli, że małżeństwo Gierków mają wille w Ustroniu i w Skaryszewie, a do tego często korzystają z luksusów rządowego ośrodka w Spale. Ponadto małżeństwo Edwarda i Stanisławy lubowało się w marmurach, szczególnie karraryjskich.

W październiku 1972 r. została podpisana deklaracja o przyjaźni i współpracy między PRL a Francją. To był ewenement, gdyż stronami były państwa leżące po obu stronach żelaznej kurtyny.

W tym samym roku Gierek odniósł kolejny sukces. Udało mu się doprowadzić do wizyty w Warszawie amerykańskiego prezydenta Richarda Nixona.

Symbolem budownictwa mieszkaniowego epoki gierka stała się stawiana z prefabrykatów „wielka płyta” (rocznie oddawano ich nawet 260 tys.)

Z kredytów zainwestowano w takie inwestycje jak m.in.: Huta Katowice, Port Północny w Gdańsku, trasa szybkiego ruchu Katowice-Warszawa, Centralna Magistrala Kolejowa, Elektrownia Bełchatów

Ze swojej funkcji Edward Gierek ustąpił 6 września 1980 roku. Na decyzję przeciwników Gierka miał również wpływ utracenie przez niego poparcia w Moskwie