„U dzieci takich jak ja, część mózgu, która radzi sobie ze stresem i konfliktem, jest zawsze aktywna... Jesteśmy stale gotowi do walki lub ucieczki, ponieważ jesteśmy stale narażeni na niedźwiedzia, niezależnie od tego, czy tym niedźwiedziem jest alkoholik, czy niezrównoważona matka (s. 228)... Widzę konflikt i uciekam lub przygotowuję się do walki. (s. 246)”
― JD Vance „Elegia dla bidoków”

„Nie wiem, jaka jest dokładna odpowiedź, ale wiem, że zaczyna się ona wtedy, gdy przestajemy obwiniać Obamę, Busha czy bezimienne firmy i pytamy samych siebie, co możemy zrobić, aby poprawić sytuację”. ― JD Vance

„Ale jest coś potężnego w uświadomieniu sobie, że się zaniżyło wartość samego siebie – że w jakiś sposób umysł pomylił brak wysiłku z niemożnością”. ― JD Vance

„Psychologowie nazywają to „wyuczoną bezradnością”, gdy ktoś wierzy, tak jak ja w młodości, że wybory, których dokonuje, nie mają wpływu na rezultaty w moim życiu. Od świata małych oczekiwań w Middletown po nieustanny chaos w naszym domu, życie nauczyło mnie, że nie mam żadnej kontroli. Mamaw i Papaw uratowali mnie przed całkowitym poddaniem się tej idei, a Korpus Piechoty Morskiej przetarł nowe szlaki. Jeśli nauczyłem się bezradności w domu, Marines uczyli mnie wyuczonej samowoli. ” ― JD Vance

„Jako kulturowy emigrant z jednej grupy do drugiej, jestem bardzo świadomy ich różnic. Czasami patrzę na członków elity z niemal pierwotną pogardą — niedawno znajomy użył słowa „konfabulować” w zdaniu, a ja po prostu chciałem krzyczeć. Ale muszę im to przyznać: ich dzieci są szczęśliwsze i zdrowsze, wskaźnik rozwodów niższy, frekwencja w kościele wyższa, ich życie dłuższe. Ci ludzie biją nas w naszej własnej, przeklętej grze.” — JD Vance