Pracownik na kwarantannie: kto mu zapłaci

Jeżeli poddanie się pracownika obowiązkowej kwarantannie nie powoduje, że nie może on wykonywać pracy, bo specyfika jego pracy nie wymaga na przykład, aby był obecny w zakładzie lub bezpośrednio kontaktował się z innymi pracownikami, pracownikowi przysługuje wynagrodzenie za pracę wypłacane przez pracodawcę. Pracownik może wykonywać pracę zdalnie, poświęcając jej tyle czasu, ile poświęcałby pracując normalnie.
Niepracujący na kwarantannie
Co innego, jeśli specyfika pracy pracownika wymaga, aby był obecny w zakładzie lub współpracował bezpośrednio z innymi pracownikami. Taki pracownik, będąc na kwarantannie, nie może pracować. Art. 6 ust. 2 pkt 1a ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa mówi o tym, że „na równi z niezdolnością do pracy z powodu choroby traktuje się niemożność wykonywania pracy:
1) w wyniku decyzji wydanej przez właściwy organ albo uprawniony podmiot na podstawie przepisów o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi;
1a) wskutek poddania się obowiązkowi kwarantanny, o której mowa w przepisach o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi.” Są to przesłanki przysługiwania zasiłku chorobowego.
W takiej sytuacji pracownikowi przysługuje wynagrodzenie za czas choroby lub zasiłek chorobowy na zasadach ogólnych. Tak jak pracownikowi, który stał się niezdolny do pracy z powodu choroby w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego.
Wynagrodzenie za czas choroby pracodawca wypłaca tylko przez ograniczony czas, co wynika z
art. 92 § 1 pkt 1 kodeksu pracy: „Za czas niezdolności pracownika do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną – trwającej łącznie do 33 dni w ciągu roku kalendarzowego, a w przypadku pracownika, który ukończył 50 rok życia – trwającej łącznie do 14 dni w ciągu roku kalendarzowego – pracownik zachowuje prawo do 80 proc. wynagrodzenia, chyba że obowiązujące u danego pracodawcy przepisy prawa pracy przewidują wyższe wynagrodzenie z tego tytułu”.
Pracodawca wypłaca więc wynagrodzenie za czas choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną za pierwsze 33 dni niezdolności pracownika do pracy w danym roku kalendarzowym. W przypadku pracowników powyżej 50. roku życia wypłaca wynagrodzenie tylko za pierwsze 14 dni niezdolności do pracy w danym roku kalendarzowym. Po przekroczeniu wymienionych wyżej okresów zasiłek chorobowy wypłaca pracownikowi ZUS. Wynagrodzenie za czas choroby i zasiłek chorobowy są tej samej wysokości i wynoszą 80 proc. wysokości wynagrodzenia.
Jeżeli pracownik odbywa obowiązkową kwarantannę z uwagi na przekroczenie granicy państwowej po dniu 15 marca 2020 r., jest zobowiązany złożyć pracodawcy pisemne oświadczenie o jej odbyciu w ciągu 3 dni roboczych od dnia jej zakończenia.
Jeżeli decyzję o konieczności poddania się kwarantannie lub izolacji wydał państwowy powiatowy inspektor sanitarny lub państwowy graniczny inspektor sanitarny, to podstawę do wypłaty świadczeń stanowi taka decyzja.