Jeśli jednak w chwili uznania za zmarłego zaginiony miałby ponad 70 lat, okres potrzebny do uznania za zmarłego skraca się do pięciu lat. Inaczej jest w przypadku zaginionych dzieci. Za zmarłą można uznać jedynie taką osobę zaginioną, która ukończyłaby (gdyby żyła) 23 lata. Można to zrobić dopiero w roku następującym po roku, w którym osiągnęłaby ten wiek. Oczywiście do dziecka, które zaginęło w wyniku katastrofy, stosują się zasady dotyczące takich przypadków. Wtedy wiek nie ma znaczenia. Osoba, która zaginęła w związku z katastrofą (np. ktoś podróżował statkiem, który zatonął i nie znaleziono ciała), może być uznana za zmarłą po upływie pół roku od dnia, w którym nastąpiła katastrofa albo inne szczególne zdarzenie.
Kiedy można uznać za zmarłą osobę, która zaginęła?
Osoba, która zaginęła bez związku z jakimś nieszczęśliwym zdarzeniem czy kataklizmem, np. ktoś kto "wyszedł z domu i nie wrócił", może być uznana za zmarłą dopiero po upływie 10 lat od końca roku kalendarzowego, w którym według istniejących wiadomości jeszcze żyła (np. ktoś go widział).