Precedensowe wyroki sądu dotyczą tzw. darowizn z polecenia. Dotychczas, zgodnie z wykładnią resortu finansów, opodatkowaniu nie podlegały te kwoty, które obdarowany miał oddać osobie trzeciej, zubożając swój majątek, np. pieniądze otrzymane dla dziecka. Przykładowo, jeżeli rodzic spełnił wolę babci i przekazał darowiznę wedle jej życzenia, otrzymana kwota była zwolniona z podatku.
Schodki zaczynały się wówczas, kiedy obdarowany chciał posłuchać się darczyńcy i zgodnie z jego poleceniem nabyć za otrzymane pieniądze coś dla siebie. Aby skorzystać ze zwolnienia z podatku w takiej sytuacji, należało udać się do urzędu skarbowego i zgłosić otrzymanie darowizny. Na dopełnienie formalności było pół roku, w przeciwnym razie ulga przepadała. Mało tego, ze zwolnienia nie mogli korzystać konkubenci.
Ta wykładnia prawa nie przypadła do gustu kobiecie, która otrzymała od matki darowiznę na dwa cele: mieszkania i dla męża. Poznański fiskus zażądał od niej, aby zapłaciła podatek od tej części darowizny, którą przeznaczyła na dom, ponieważ nie zgłosiła w urzędzie otrzymania darowizny. Zamiast zapłacić pieniądze, kobieta poszła do sądu. I wygrała.
Zgodnie z werdyktem NSA z płacenia podatku zwolnione powinny być wszystkie osoby, które dostają spadek lub darowiznę na konkretny cel, np. zakup mieszkania czy samochodu. Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że nie trzeba płacić podatku od tzw. darowizn z polecenia, kiedy osoba obdarowana na życzenie darczyńcy nabywa coś dla siebie za ofiarowane jej pieniądze. Według NSA każde polecenie – nawet, jeżeli nie pomniejsza majątku obdarowanego, jest podstawą do zmniejszenia podstawy opodatkowania. Taka interpretacja prawa oznacza znakomitą wiadomość dla podatników. Będą mogli cieszyć się darowizną i spać spokojnie bez obaw, że zapomnieli o wizycie w skarbówce.
Oprac. na podst. „Dziennik Gazeta Prawna” (7 czerwca 2018), businessinsider.com.pl
