Praca sezonowa we Francji. Wyjedź do raju dla leniwych

Pracownik tymczasowy we Francji może otrzymać do podpisania umowę na czas określony (CDD) lub na czas wykonywania danej pracy. Ponadto ma on do wyboru ubezpieczenie społeczne w Polsce lub w Republice Francuskiej. Wszystkie nieubezpieczone w naszym kraju osoby, które nie są aktywne zawodowo, podlegają ubezpieczeniu we Francji.

Francuski tydzień pracy ma tylko 35 godzin. Za 36. i każdą następną godzinę pracy w tygodniu płaci się jak za nadgodziny. Z tego prawa są jednak wyłączone pewne grupy zawodowe – m.in. pracownicy sektora handlowego i telemarketerzy. Stawki za godziny nadliczbowe ustala się w drodze układów dla poszczególnych sektorów, ale muszą one być wyższe co najmniej o 10 proc. od standardowych stawek. Jeżeli układ dla danego sektora nie zostanie zawarty, za pierwsze 8 nadgodzin w tygodniu przysługuje dodatkowe 25 proc. stawki podstawowej, a za następne – 50 procent. Za nadgodziny trzeba płacić wyższe podatki.

W ubiegłym roku we Francji minimalna stawka za godzinę pracy wynosiła 9,61 euro. Obecnie jest to 9,67 euro. Co 6 godzin pracownikowi przysługuje 20-minutowa przerwa w pracy. Nie powinien on pracować dłużej niż 10 godzin dziennie i 48 godzin tygodniowo, chyba że obowiązują go inne ustalenia (w niektórych przypadkach dopuszczalne jest 60 godzin tygodniowo). W ciągu roku Francuzom przysługuje aż 30 dni urlopu (3,5 dnia za każdy przepracowany miesiąc).

We Francji pracodawca zgłasza pracownika do Urzędu ds. pobierania składek na ubezpieczenie społeczne i świadczenia rodzinne. Pieniądze są odprowadzane do instytucji, która stanowi odpowiednik naszego ZUS-u. W tym celu twój przyszły szef powinien złożyć deklarację o zatrudnieniu (tzw. DUE). Podpisanie umowy o pracę nie jest równoważne z tym procederem. Jeżeli nie przyjdzie do ciebie pocztą potwierdzenie DUE, masz prawo zażądać tego dokumentu od pracodawcy.

Przeczytaj również: Wyjeżdżasz do pracy we Włoszech? Poznaj swoje prawa i przywileje

Aby zostać objętym ubezpieczeniem społecznym, należy pracować minimum 60 godzin w miesiącu. Do korzystania z powszechnej opieki zdrowotnej mają osoby, które mieszkają na terytorium Francji co najmniej przez 3 miesiące, mają uregulowane kwestie pobytu, nie przysługuje im prawo do innego ubezpieczenia, a ich dochody nie przekraczają określonego z góry progu.

Jeżeli pracodawca chce rozwiązać umowę o pracę, musi wysłać odpowiednią informację listem poleconym za potwierdzeniem odbioru, a podczas spotkania obu stron każda z nich ma prawo wyłożyć swoje argumenty. W dalszej korespondencji szef informuje pracownika o zwolnieniu na piśmie, a w ostatnim dniu pracy wypłaca mu ekwiwalent niewykorzystanego urlopu i odprawę, wręcza rozliczenie, świadectwo pracy i stosowny dokument do urzędu pracy. Rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem stron należy zarejestrować online pod adresem www.travail-solidarite.gouv.fr.

Francuski system podatkowy jest rozbudowany i skomplikowany. Informacje na temat rozliczeń z fiskusem można znaleźć na stronie ministerstwa finansów pod adresem www.impot.gouv.fr. Osobom o niskich dochodach przysługuje zwolnienie z płacenia podatków, mogą one także liczyć na rozmaite ulgi i profity, np. mają pierwszeństwo do pobrania zasiłku z opieki społecznej.

Polacy mogą ubiegać się o dostęp do państwowej opieki medycznej (AME). Muszą jednak udowodnić, że przebywają we Francji minimum trzy miesiące i posiadają źródło utrzymania (wystarczy oświadczenie o otrzymaniu pomocy finansowej ze strony rodziny).

Przydatne strony z ofertami pracy we Francji:

www.travail.gouv.fr
www.cadremploi.fr
www.apec.fr
www.cadresonline.fr
www.prisme.eu
www.ec.europa.eu/eures/

Źródła: eures.praca.gov.pl, jazdaprawna.pl