To zaskakująco proste: kubik to... jeden metr sześcienny. To nazwa potoczna tej miary objętości stosowana do rożnego rodzaju materiałów, zwłaszcza gdy dotyczy to dużych ilości surowca. Wówczas w niektórych sytuacjach materiały sypkie, a także ciecze (np. woda lub mieszanka betonowa) mierzone są nie według ich masy, tylko objętości. Wtedy kubik jest równy wprost metrowi sześciennemu. Mimo wszystko zawsze warto dopytać, co mówiący miał na myśli, ponieważ określenie kubik potocznie jest rozumiane dość dowolnie.
Określenie metra sześciennego jako kubik ma specyficzne znaczenie w leśnictwie oraz przemyśle drzewnym. Zazwyczaj oznacza on wtedy objętość drewna „netto” – bez pustej przestrzeni znajdującej się pomiędzy ułożonymi w stos kłodami. Metr sześcienny drewna ułożonego w objętości 1 x 1 x 1 m, z uwzględnieniem wolnych przestrzeni wewnątrz stosu określany jest jako 1 metr przestrzenny drewna na stosie (jest to zazwyczaj ok. 0,65 kubika). Różnica między kubikiem a metrem przestrzennym w przypadku drewna jest znacząca, ponieważ kubik tego surowca zajmuje więcej niż metr sześcienny przestrzeni. Taką miarę stosuje się także w papiernictwie i przemyśle drzewnym: np. ilość desek produkowanych przez tartaki również jest mierzona w kubikach.
Metr przestrzenny to z kolei pomocnicza jednostka objętości oznaczana symbolem mp lub m3 (p), nie uwzględniona w układzie SI. Pojęcia tego zwykle używa sie przy szacowaniu przestrzeni potrzebnej do transportu towarów. Jest ono ściśle związane z kubikiem właśnie w leśnictwie: w jednym metrze przestrzennym drewna (w postaci kloców, kłód) jest zazwyczaj ok. 0,65 kubika drewna, to znaczy 0,65 m3. W przypadku gatunków o cienkiej korze jak buk, grab, jodła i świerk przelicznik ten wynosi 0,7 (wartości przeliczników dla różnych grup drewna i długości kłód można znaleźć w normach).