Od 1 stycznia 2020 roku zobowiązania za PIT, CIT i VAT należy wpłacać na indywidualny mikrorachunek podatkowy. Wszystkie obecne numery rachunków podatkowych Urzędów Skarbowych będą obowiązywać jedynie do końca 2019 roku.
– Oznacza to, że przelewy wykonane od 1 stycznia na rachunki US nie będą przyjmowane. Podatnicy i płatnicy od 1 stycznia będą mieli obowiązek rozliczać się z wykorzystaniem mikrorachunków. Warto zaznaczyć, że podatki inne niż PIT, CIT, VAT, czyli np. PCC lub akcyzę, w dalszym ciągu trzeba będzie płacić na rachunki bankowe US, które zostaną umieszczone w wykazie rachunków bankowych urzędów skarbowych – wyjaśnia Piotr Ciszewski, ekspert podatkowy w firmie inFakt.
ZOBACZ TAKŻE: Nie wszyscy emeryci dostaną trzynastki! Szokujące potwierdzenia rządu PiS
Jak podkreśla Ministerstwo Finansów, mikrorachunek będzie wykorzystywany wyłącznie do wpłat podatków oraz identyfikacji podatników. – Co ważne, podatnik nie będzie miał możliwości sprawdzenia salda rozliczeń oraz historii wpłat na mikrorachunek – wskazuje ekspert inFakt. Zwroty nadpłat oraz podatków, wynikające na przykład z rozliczenia rocznego, będą realizowane na wskazany w urzędzie skarbowym rachunek podatnika lub przekazem pocztowym.
Numery mikrorachunków są generowane przez Ministerstwo Finansów i przydzielane każdemu przedsiębiorcy – przedsiębiorca nie musi więc sam niczego w tym zakresie robić. Swój numer mikrorachunku można sprawdzić już teraz, podając PESEL lub NIP firmy, korzystając z generatora udostępnionego przez Ministerstwo Finansów.
Numer PESEL należy podać, gdy osoba nie prowadzi działalności gospodarczej, ale za to np. prowadzi najem prywatny i płaci PIT z tego tytułu lub prowadzi działalność nierejestrowaną i ma obowiązek rozliczenia zaliczek na PIT. PESEL podają także osoby, które nie są czynnymi podatnikami VAT.
Natomiast numerem NIP należy posługiwać się w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej, statusu czynnego podatnika VAT lub jeśli jest się podatnikiem na podstawie odrębnych ustaw – ale takim, którego nie dotyczy ewidencja PESEL. Dodatkowo identyfikatorem NIP dla celów mikrorachunku należy posługiwać się w przypadku statusu płatnika podatków, składek na ubezpieczenie społeczne i/lub zdrowotne. Dotyczy to np. pracodawców czy zleceniodawców, którzy opłacają składki ZUS i PIT za kogoś innego.
SPRAWDŹ RÓWNIEŻ: Kiedy długa przerwa w zatrudnieniu przekreśla szansę na kredyt hipoteczny?
Ważną kwestią, która dotyczy przedsiębiorców, jest kolejność księgowania wpłat na mikrorachunek (ściśle określona w art. 62 Ordynacji podatkowej). Jeżeli podatnik reguluje zobowiązanie, dla którego nie minął jeszcze termin płatności, wpłaty zaliczane są na poczet podatku zgodnie ze wskazaniem podatnika lub w przypadku braku takiego wskazania – na poczet zobowiązania podatkowego o najwcześniejszym terminie płatności spośród wszystkich zobowiązań podatkowych.
Piotr Ciszewski przypomina również, że jeżeli podatnik reguluje wpłaty z tytułu podatków, dla których termin płatności upłynął, wpłaty zaliczane są na poczet zaległości o najwcześniejszym terminie płatności we wskazanym podatku, a w przypadku braku takiego wskazania lub braku zaległości we wskazanym podatku – na poczet zaległości o najwcześniejszym terminie płatności spośród wszystkich pozostałych.
Mikrorachunek składa się z 26 znaków w schemacie LK10100071222YXXXXXXXXXXXX, gdzie:
- LK jest liczbę kontrolną,
- wartość 10100071 jest stała dla każdego mikrorachunku podatkowego; wskazuje na numer rozliczeniowy w NBP,
- wartość 222 jest stała dla każdego mikrorachunku podatkowego; wskazuje na numer uzupełniający w NBP,
- Y=1 w przypadku, gdy numerem identyfikacyjnym jest numer PESEL,
- Y=2 w przypadku, gdy numerem identyfikacyjnym jest numer NIP,
- kolejne pola to podany numer identyfikacyjny (PESEL lub NIP),
- na ostatnich miejscach pojawią się zera, tak aby rachunek składał się z 26 znaków.
