Renta rodzinna policyjna

Jeśli straciłeś współmałżonka, rodziców lub kogoś bliskiego, nie zostaniesz bez środków do życia. Możesz starać się o rentę rodzinną.

Policyjna renta rodzinna przysługuje rodzinie funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu i Państwowej Straży Pożarnej.

Kto ma prawo

Prawo do policyjnej renty rodzinnej mają członkowie rodziny:

- funkcjonariusza zmarłego lub zaginionego w czasie pełnienia służby,

- funkcjonariusza zmarłego w ciągu 18 miesięcy po zwolnieniu ze służby, jeżeli śmierć nastąpiła wskutek urazów doznanych w czasie pełnienia służby lub chorób powstałych w tym czasie,

- funkcjonariusza zmarłego w ciągu 3 lat po zwolnieniu ze służby, jeżeli śmierć nastąpiła wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem służby albo choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby,

- funkcjonariusza zmarłego po zwolnieniu ze służby, jeżeli w dniu śmierci spełniał on warunki wymagane do uzyskania emerytury lub renty inwalidzkiej, chociażby jego prawo do zaopatrzenia nie zostało jeszcze ustalone,

- zmarłego emeryta lub rencisty policyjnego.

Policyjna renta rodzinna przysługuje:

Dzieciom

- własnym, drugiego małżonka oraz dzieciom przysposobionym

* do ukończenia 16 lat,

* do ukończenia nauki w szkole, jeżeli przekroczyły 16 lat życia, nie dłużej jednak niż do osiągnięcia 25 lat życia albo

* jeżeli dziecko osiągnęło 25 lat życia, będąc na ostatnim roku studiów w szkole wyższej, prawo do renty rodzinnej przedłuża się do zakończenia tego roku studiów,

* bez względu na wiek, jeżeli stały się całkowicie niezdolne do pracy oraz do samodzielnej egzystencji lub całkowicie niezdolne do pracy w okresie przed ukończeniem 16 lat życia lub w czasie nauki w szkole do osiągnięcia 25 lat życia,

- przyjętym na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem pełnoletności wnukom, rodzeństwu i innym dzieciom z wyłączeniem dzieci przyjętych na wychowanie i utrzymanie w ramach rodziny zastępczej lub rodzinnego domu dziecka, jeżeli

- zostały przyjęte na wychowanie i utrzymanie co najmniej na rok przed śmiercią funkcjonariusza (emeryta lub rencisty), chyba że śmierć była następstwem wypadku oraz nie mają prawa do renty po zmarłych rodzicach,

gdy rodzice żyją, ale nie mogą zapewnić im utrzymania, albo gdy funkcjonariusz (emeryt lub rencista) lub jego małżonek był ich opiekunem ustanowionym przez sąd.

Wdowie

- jeżeli w chwili śmierci męża osiągnęła wiek 50 lat lub była niezdolna do pracy, albo

- wychowuje co najmniej jedno z dzieci, wnuków lub rodzeństwa uprawnione do renty rodzinnej po zmarłym mężu, pod warunkiem że dziecko nie ukończyło 16 lat życia, a w przypadku kształcenia się dziecka w szkole do ukończenia 18 lat życia, lub jeżeli sprawuje pieczę nad dzieckiem całkowicie niezdolnym do pracy oraz do samodzielnej egzystencji lub całkowicie niezdolnym do pracy, uprawnionym do renty rodzinnej,

- która osiągnęła wiek 50 lat lub stała się niezdolna do pracy po śmierci męża, nie później jednak niż w ciągu 5 lat od śmierci męża lub od zaprzestania wychowywania dzieci, wnuków lub rodzeństwa, o których mowa wyżej.

Wdowie, która nie spełnia warunków do renty rodzinnej i nie ma niezbędnych źródeł utrzymania, przysługuje prawo do renty rodzinnej przez rok od chwili śmierci męża. Ten okres może być wydłużony do dwóch lat od chwili śmierci męża, jeżeli uczestniczy w szkoleniu, które pozwoli jej zdobyć kwalifikacje do wykonywania pracy zarobkowej. Prawo do renty rodzinnej ma też małżonka rozwiedziona lub wdowa, która do dnia śmierci męża nie pozostawała z nim we wspólności małżeńskiej, jeżeli spełnia warunki przewidziane dla wdowy i poza tym w dniu śmierci męża miała prawo do alimentów z jego strony ustalone wyrokiem lub ugodą sądową.

Uwaga!

Warunki dotyczące wdowy stosuje się odpowiednio do wdowca.

Rodzicom

- jeżeli funkcjonariusz (emeryt lub rencista) bezpośrednio przed śmiercią przyczyniał się do ich utrzymania, a ponadto

- spełniają odpowiednio warunki określone dla wdowy lub wdowca (wiek, niezdolność do pracy lub wychowywanie dzieci).

Jak się starać o rentę

Żeby Zakład Emerytalno-Rentowy MSW przyznał ci rentę rodzinną, musisz złożyć wniosek (może to zrobić także twój pełnomocnik). Wniosek składasz osobiście lub przesyłasz pocztą na adres zakładu emerytalno-rentowego. Możesz również złożyć go w komórce kadrowej właściwej ze względu na ostatnie miejsce pełnienia służby zmarłego lub zaginionego funkcjonariusza albo właściwej ze względu na twoje miejsce zamieszkania. Formularz wniosku o przyznanie policyjnej renty rodzinnej jest dostępny w każdej jednostce organizacyjnej zakładu emerytalno-rentowego oraz na stronie internetowej zakładu: www.zer.msw.gov.pl w zakładce Formularze.

Co we wniosku

We wniosku należy podać m.in.

- imię i nazwisko, datę urodzenia i datę zgonu osoby zmarłej, po której ma być przyznana renta rodzinna,

- imię i nazwisko osoby składającej wniosek, datę urodzenia, stopień pokrewieństwa (w stosunku do osoby zmarłej), miejsce zameldowania, adres do korespondencji, numer PESEL, a w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej lub w przypadku gdy wnioskodawca jest płatnikiem podatku od towarów i usług - numer NIP.

Wniosek powinien być własnoręcznie podpisany.

Ile dostaniesz

Wysokość renty rodzinnej uzależniona jest od liczby osób uprawnionych i wynosi:

- dla jednej osoby uprawnionej - 85 proc. świadczenia, które przysługiwałoby zmarłemu,

- dla dwóch osób uprawnionych - 90 proc. świadczenia, które przysługiwałoby zmarłemu,

- dla trzech lub więcej osób uprawnionych - 95 proc. świadczenia, które przysługiwałoby zmarłemu.

Wszystkim uprawnionym członkom rodziny przysługuje jedna łączna renta rodzinna. Renta ta podlega z urzędu podziałowi na równe części między te osoby, z tym że dodatki i inne świadczenia pieniężne przysługujące do renty wypłaca się w całości osobom do nich uprawnionym.

Ile możesz dorobić

Do renty rodzinnej możesz dorobić, ale dokładnie licz swoje dochody. Gdy przekroczysz dopuszczalny limit zarobków, zakład emerytalno-rentowy może ci zawiesić lub zmniejszyć świadczenie.