Jeśli spędzasz urlop w Polsce i nagle zachorujesz, udając się do lekarza, wystarczy, ze podasz numer PESEL potwierdzający opłacenie składki na ubezpieczenie zdrowotne, a tym samym twoje prawo do bezpłatnej pomocy medycznej. Jeśli natomiast wybierasz się na wypoczynek do któregoś z krajów członkowskich Unii Europejskiej, oraz Norwegii, Szwajcarii, Lichtensteinu lub Islandii, powinieneś przed wyjazdem postarać się o Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego. Karta umożliwi ci skorzystanie w nagłych przypadkach z bezpłatnej lub częściowo odpłatnej pomocy medycznej w takim zakresie, który pozwoli ci na kontynuowanie zaplanowanego pobytu w bezpiecznych warunkach (z medycznego punktu widzenia). Twoje leczenie za granicą będzie odbywać się według tych samych zasad, jakie dotyczą osób ubezpieczonych w danym państwie członkowskim. Inaczej mówiąc – możesz korzystać za darmo tylko z tych świadczeń zdrowotnych, które należą się nieodpłatnie ubezpieczonym obywatelom w państwie, w którym przebywasz.
Czasami musisz dopłacić
Jednak każdy kraj ma swoje odrębne zasady finansowania świadczeń medycznych - w niektórych leczenie jest bezpłatne, w innych chory ponosi część kosztów, a w jeszcze innych musi najpierw zapłacić z własnej kieszeni i dopiero potem starać się o zwrot pieniędzy. W ramach EKUZ Masz prawo do pomocy tylko w tych placówkach, które działają w ramach powszechnego systemu ochrony zdrowia, za leczenie w prywatnych szpitalach i przychodniach musisz zapłacić z własnej kieszeni. W większości krajów, Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego nie zapewnia np. pokrycia przez NFZ kosztów transportu medycznego do Polski. W każdej sytuacji powinniśmy pamiętać o tym, by zachować wszystkie rachunki, recepty i pokwitowania.
Jak starać się o EKUZ?
Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego wydawana jest bezpłatnie.
Wystarczy zgłosić się do oddziału NFZ ( lub delegatury) z wnioskiem. Dla osób wyjeżdżających turystycznie karta wydawana jest na podstawie danych zawartych w Centralnym Wykazie Ubezpieczonych (CWU), bez konieczności przedkładania dodatkowych dokumentów (pod warunkiem, że są ubezpieczone). Wyjątkiem są osoby powyżej 18 roku życia kontynuujące kształcenie się i będące członkami rodziny - muszą one przedłożyć dokument potwierdzający kontynuowanie nauki, np. legitymację uczniowską lub studencką. Prawo do otrzymania EKUZ mają wszyscy ubezpieczeni w Narodowym Funduszu Zdrowia. Każda osoba ubezpieczona oraz każdy członek jej rodziny (również dzieci) otrzymuje własną kartę EKUZ.
Okres ważności karty zależy od naszego statusu. EKUZ najczęściej wydawana jest na 6 miesięcy - dla pracowników, osób prowadzących pozarolniczą i rolniczą działalność gospodarczą, rencistów, członków rodzin, ale osoby pobierające świadczenia emerytalne otrzymują kartę ważną 5 lat.
Kto ma prawo do EKUZ?
Wszystkie osoby ubezpieczone w Narodowym Funduszu Zdrowia. Jesteś ubezpieczony, jeżeli:
- jesteś zatrudniony w Polsce na podstawie umowy o pracę lub umowy zlecenia,
- prowadzisz własną działalność gospodarczą,
- jesteś zarejestrowany w Urzędzie Pracy jako bezrobotny,
- pobierasz świadczenia rentowe lub emerytalne w Polsce,
- jesteś rolnikiem,
- otrzymujesz zasiłek z pomocy społecznej lub świadczenie przedemerytalne,
- zawarłeś prywatną umowę z NFZ,
- uczysz się lub studiujesz.
A może prywatna polisa?
Trzeba jednak pamiętać, że EKUZ gwarantuje ci tylko niezbędne świadczenia zdrowotne. Tymczasem choroba lub wypadek za granicą mogą łączyć się także z innymi wydatkami, które nie są refundowane. W większości krajów, Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego nie zapewnia pokrycia przez NFZ kosztów transportu medycznego ambulansem do Polski, a te mogą nawet być wyższe niż cena biletu lotniczego. A zresztą nawet za zwykłą, krótką konsultację lekarską czy nagłą wizytę u dentysty w innym kraju możesz słono zapłacić. Posiadanie karty EKUZ może w pewnym sensie zastąpić prywatne ubezpieczenie kosztów leczenia, lecz nie uchroni cię przed koszami zdarzeń, których karta nie przewiduje. Dlatego od tych kosztów warto ubezpieczyć się prywatnie. Podstawowe ubezpieczenie oferowane przez biura podróży obejmuje co prawda koszty leczenia, jednak kwota ubezpieczenia jest zazwyczaj zbyt niska, aby pokryć koszty leczenia specjalistycznego czy transportu medycznego. Dlatego od tych kosztów warto dodatkowo ubezpieczyć się prywatnie. Prywatna polisa zapewnia przede wszystkim pomoc medyczną w nagłych przypadkach – konsultacje i badania lekarskie (włącznie z hospitalizacją), ale także zakup niezbędnych lekarstw i środków opatrunkowych czy transport medyczny (zarówno za granicą jak i transporcie do Polski). Wykupując takie ubezpieczenie koniecznie trzeba sprawdzić, czy obowiązuje ono również w niepublicznych placówkach zdrowotnych. Czasami firmy ubezpieczeniowe wykorzystują bowiem niewiedzę klientów i ograniczają działanie ubezpieczenia tylko do publicznych ośrodków, tymczasem w razie nieszczęścia o takie może być niezwykle trudno. Regułą jest, że w pobliżu kompleksów turystycznych roi się od prywatnych szpitali, podczas gdy publiczne oddalone są o dobrych kilkanaście kilometrów.
Podcasty
Playlisty tematyczne
