Podatnicy, którzy występują do KIS o indywidualne interpretacje podatkowe wskazują, że charakter ich pracy wymaga spędzania większości czasu przed ekranem komputera, co negatywnie wpływa na ich wzrok. Podkreślają, że przed rozpoczęciem działalności gospodarczej nie mieli żadnych wad wzroku, i dopiero praca spowodowała jego pogorszenie oraz potrzebę zakupu okularów. Podatnicy sygnalizują też, że okulary są niezbędne do ochrony wzroku przed szkodliwymi działaniami ekranu komputerowego, zmęczeniem i wysychaniem oczu. Bez nich nie mogliby więc skutecznie pracować, świadcząc na przykład usługi programistyczne.
Dyrektor KIS podtrzymuje jednak swoje wcześniejsze stanowiska, że nawet informatyk prowadzący działalność gospodarczą i ponoszący wydatki na zakup okularów korekcyjnych czy soczewek kontaktowych, nie może ich zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu. Według niego nie jest to wydatek związany z działalnością gospodarczą, dotyczy ochrony zdrowia podatnika, a nie ochrony w ramach działalności. Warto jednak podkreślić, że w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma zapisu mówiącego o wyłączeniu okularów z kosztów uzyskania przychodu.
Za ochronę wzroku trzeba zapłacić samemu?
Trzeba pamiętać, że okulary służą nie tylko do korekcji wzroku. W mojej ocenie jak najbardziej zasadne jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu okularów czy soczewek, które chronią oczy przed światłem niebieskim emitowanym przez ekran komputera. To niezbędne narzędzie pracy np. programistów, pozwalające im na wykonywanie swoich obowiązków przed ekranem bez szkodliwych dla wzroku efektów. Stosowanie okularów przyczynia się więc do utrzymania źródła dochodu podatnika, a ich brak mógłby negatywnie wpłynąć na zdolność do pracy. W takim przypadku wydatek poniesiony na okulary ma charakter kosztu ochraniającego źródło przychodów i powinien być uznawany za koszt firmowy.
Piotr Juszczyk, Główny doradca Podatkowy w firmie inFakt
