- Analitycy rynku wskazują, że wysoka inflacja bazowa napędzana wzrostem płac wymaga od firm rewizji modelu biznesowego w celu ochrony rentowności
- Obecne obniżki stóp procentowych tworzą szansę na optymalizację kosztów finansowych, jednak strategia biznesowa musi uwzględniać ryzyko powrotu inflacji
- Analiza danych makroekonomicznych ujawnia, jak nietrwałe trendy rynkowe komplikują długoterminowe planowanie inwestycji i skalowanie biznesu
- Skuteczne zarządzanie ryzykiem w firmie musi obejmować przygotowanie na skokowy wzrost kosztów po uwolnieniu cen energii w 2026 roku
- Jakie działania w ramach optymalizacji procesów wdrożyć, aby zabezpieczyć płynność finansową przedsiębiorstwa przed nadchodzącymi podwyżkami?
Zaskakujący spadek inflacji. RPP ma zielone światło do cięcia stóp
Najnowsze dane o inflacji przynoszą dobre wieści dla polskiej gospodarki. W październiku ceny rosły w tempie 2,8% rocznie, co oznacza, że proces hamowania inflacji, czyli dezinflacja, nabiera tempa. To wynik nie tylko niższy niż we wrześniu (2,9%), ale także lepszy od prognoz analityków rynkowych, co przybliża nas do celu Narodowego Banku Polskiego, ustalonego na poziomie 2,5%. Szczególnie optymistycznie wygląda dynamika miesięczna, gdzie ceny wzrosły zaledwie o 0,1%, podczas gdy spodziewano się wzrostu o 0,5%. Ten niemal zerowy wzrost to w dużej mierze zasługa stabilnych cen żywności. Takie dane stwarzają Radzie Polityki Pieniężnej, czyli instytucji decydującej o koszcie kredytu w Polsce, komfortową sytuację do rozważenia kolejnych obniżek stóp procentowych jeszcze w tym roku.
Co stoi za tym pozytywnym trendem? W dużej mierze sprzyjają nam czynniki, na które nie mamy bezpośredniego wpływu. Po pierwsze, niskie ceny ropy naftowej na światowych rynkach przekładają się na tańsze paliwo na stacjach. Po drugie, wyjątkowo silny złoty, który osiągnął najwyższy kurs do euro od dekady, sprawia, że towary importowane stają się dla nas tańsze. Spoglądając na szczegóły, widzimy, że choć żywność i napoje zdrożały o 3,4% w skali roku, a nośniki energii o 2,6%, to paliwa były tańsze o 1,8% niż rok temu. Dostrzegając te sprzyjające okoliczności, NBP już na początku października zareagował, obniżając główną stopę procentową do poziomu 4,50%, co było już trzecią taką decyzją w tym roku.
Za wcześnie na szampana. Ukryta presja i tykające bomby inflacyjne
Jednak optymizm związany z głównym wskaźnikiem inflacji warto tonować, przyglądając się danym bardziej szczegółowo. Inflacja bazowa, czyli wskaźnik nieuwzględniający najbardziej zmiennych cen żywności i energii, wciąż utrzymuje się na podwyższonym poziomie 3,2%. Można to porównać do sprawdzania temperatury silnika samochodu, ignorując pogodę na zewnątrz. Wskaźnik ten pokazuje, że wewnątrz polskiej gospodarki, zwłaszcza w sektorze usług, presja na wzrost cen nie odpuszcza. Głównym motorem tego zjawiska pozostaje szybki wzrost wynagrodzeń w firmach, który wyniósł 7,5% w ujęciu rocznym. Choć tempo wzrostu płac powoli słabnie, wciąż wyprzedza ono wzrost produktywności. Mówiąc prościej, nasze pensje rosną szybciej niż efektywność naszej pracy, co zmusza przedsiębiorców do podnoszenia cen, by zrekompensować wyższe koszty.
Na horyzoncie widać również inne wyzwania, które mogą zagrozić stabilności cen w przyszłości. Rząd prowadzi obecnie ekspansywną politykę fiskalną, co oznacza, że wydaje znacznie więcej pieniędzy, niż zbiera z podatków, a deficyt budżetowy ma sięgnąć około 7% PKB. Taki zastrzyk gotówki w gospodarce może w perspektywie kilku kwartałów ponownie napędzić inflację. Innym istotnym ryzykiem są ceny energii dla gospodarstw domowych, które pozostają zamrożone do końca 2025 roku. Kiedy tarcze osłonowe wygasną, ich uwolnienie w 2026 roku może spowodować skokowy wzrost głównego wskaźnika inflacji. Dodatkowo od 2027 roku planowane jest wprowadzenie unijnego systemu ETS2, który nałoży nową opłatę na paliwa i ogrzewanie, co strukturalnie podniesie ich koszty i utrudni utrzymanie inflacji w ryzach.
Polecany artykuł:
Podcasty
Playlisty tematyczne
