Wielka reforma emerytalna z 1999 r. oznaczała rewolucję w obliczaniu wysokości świadczenia
Od 1 stycznia 1999 r. zaczął obowiązywać w Polsce nowy system emerytalny, oparty na zreformowanym Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych i otwartych funduszach emerytalnych. Wprowadzone w 1999 r. zmiany nie objęły wszystkich ubezpieczonych w sposób jednakowy. Było to podyktowane wielkością zmian oraz kosztami reformy. Ustawodawca uznał, że nie można zmieniać warunków przyznawania świadczeń oraz zasad ich obliczania osobom które przez długi okres były objęte ubezpieczeniem według starych zasad.
Dla zatrudnionych przed 1999 r. Jak zwiększyć wysokość emerytury?
- Likwidowane lub przekształcone zakłady pracy miały najczęściej swoich następców prawnych i to te podmioty powinny przejąć archiwalne dokumenty (…) Jeśli zakład pracy już nie istnieje to na podstawie pism, wpisów w książeczkowych dowodach osobistych wydawanych do końca 2000 roku czy legitymacji ubezpieczeniowej warto ustalić dokładną nazwę i adres ostatniej siedziby. To podstawa, żeby rozpocząć poszukiwania w archiwach i instytucjach komercyjnych przechowujących dokumentację osobową i płacową (…) Braki w dokumentach nie oznaczają, że nie można złożyć wniosku o emeryturę. Można to zrobić a odnalezione dokumenty dostarczyć do ZUS. Wtedy kwota emerytury zostanie ponownie naliczona już z uwzględnieniem nowych zaświadczeń - podkreśla cytowana przez serwis interia.pl Iwona Kowalska-Matis, regionalna rzeczniczka prasowa ZUS na Dolnym Śląsku.
W przypadku podejrzeń, że określony okres pracy nie został uwzględniony, można sprawdzić to w ZUS na podstawie jakiejkolwiek odnalezionej dokumentacji.