Po zakończeniu I wojny światowej i powrocie Polski na mapę świata, otrzymaliśmy w spadku po zaborcach Polską Krajową Kasę Pożyczkową, która emitowała markę polską. Był to środek płatniczy, który obowiązywał na terenach Polski przed 1918 r. W wolnej Polsce marki obowiązywały jeszcze przez sześć lat do czasu reform gospodarczych premiera Grabskiego - wówczas wprowadzono złoty polski.
Zobacz również: Które państwo wprowadziło banknot o największych rozmiarach?
Zanim jednak do tego doszło, rozważano różne nazwy nowej, narodowej waluty. Wśród propozycji był "pol" i "lech" - ta ostatnia za sprawą Piłsudskiego funkcjonowała przez dwa tygodnie jako nazwa przyszłej polskiej jednostki monetarnej. Naczelnik Państwa wprowadził "lecha" dekretem 5 lutego 1919 roku na wniosek Prezesa Rady Ministrów Ignacego Paderewskiego.
Jednak już pięć dni później zebrał się Sejm Ustawodawczy i 28 lutego uchylił dekret Piłsudskiego, stawiając na złotówkę. Proces wymiany marki polskiej na złotego rozpoczęto dopiero 28 kwietnia 1924 roku.
Źródło: historia.pb.pl