Osobny budżet dla strefy euro? Europosłowie z Francji i Niemiec są na „TAK”

Raport nie jest wiążący, ale już w najbliższy czwartek w Strasburgu odbędzie się głosowanie nad dokumentem w Parlamencie Europejskim. Wówczas prawdopodobnie dowiemy się, czy PE przyjmie raport. W Unii Europejskiej wytworzył się swoisty podział na bogatszą północ i biedniejsze południe. Obywatele biedniejszych państw korzystają na polityce spójności, dzięki której inwestycje w ich krajach otrzymują unijny zastrzyk finansowy. Jednak przedstawiciele północy chcą postawić gdzieś granicę tak, aby ich portfele nie zostały za bardzo uszczuplone dla dobra Eurolandu.

Zobacz także: Polska chce ograniczyć kompetencje Parlamentu UE, żeby wspierać przemysł węglowy

Wprowadzenie zmian postulowali Reimer Boege z niemieckiej chadecji oraz Pervenche Beres z Aliansu Socjalistów i Demokratów. Chcą oni zlikwidować Europejski Mechanizm Stabilności, a na jego miejsce utworzyć Europejski Fundusz Walutowy. Służyłby on do udzielania pożyczek państwom w trudnej sytuacji finansowej. Zgodnie z postulatami eurodeputowanych, Parlament Europejski i parlamenty krajowe miałyby mieć większy wpływ na zarządzanie gospodarką strefy euro. Dotychczas pozostawało to głównie w gestii Komisji Europejskiej i ministrów finansów. Ponadto europosłowie postulują połączenie dwóch stanowisk, funkcji szefa UE i komisarza ds. gospodarczych. Ich rolę pełniłby minister ds. finansów i skarbu UE.

Przeczytaj również: Polska gospodarka wyhamuje? Komisja Europejska obniża prognozy

Państwa członkowskie ustaliłyby między sobą źródła dochodów, ale można by też uruchomić tzw. mechanizm zasobów własnych, który pozwala na transfer do wspólnej kasy Unii Europejskiej przychodów o konkretnym pochodzeniu, np. z podatków. Budżet umożliwiłby stymulację gospodarki UE, realizację inwestycji, wydatki na konsumpcję czy realizację polityki zatrudnienia. Służyłoby to walce z zadłużeniem, a jednocześnie napędzałoby wzrost gospodarczy.

Osobny budżet UE ma być panaceum na tzw. asymetryczne wstrząsy, które dotykają całą strefę euro, ale związane są ze zjawiskiem występującym tylko w jednym, góra kilku krajach. Przykładem asymetrycznego wstrząsu jest tzw. kryzys grecki.

Oprac. na podst. tvn24bis.pl