Praca sezonowa w Norwegii. Od czego zacząć

Każdy Polak ma prawo do pobytu i pracy w Norwegii. Trzeba jednak pamiętać o tym, że pobyt przekraczający 3 miesiące wymaga rejestracji w norweskim Urzędzie Ewidencji Ludności (Folkeregisteret) i lokalnym Urzędzie Podatkowym. Rejestracji nie podlega natomiast pobyt do 6 miesięcy bez podjęcia pracy (np. członka rodziny). W praktyce jednak obywatele UE, którzy chcą pozostać w kraju dłużej niż 3 miesiące, muszą mieć pracę.

Poszukiwania pracy na Norwegii warto rozpocząć od odwiedzenia strony Norweskiego Urzędu ds. Zatrudnienia (www.nav.no). W większych miastach znajdziesz bez problemu jego filię w każdej dzielnicy. Strona prowadzona jest w języku norweskim, natomiast anglojęzyczne oferty pracy dostępne są tutaj, na www.tjenester.nav.no.

Jeżeli chcesz skorzystać z pomocy prywatnej agencji pośrednictwa pracy, odwiedź stronę www.gulesider.no i wypisz w wyszukiwarce słowo „vikarbyrå". Nastąpi przekierowanie do listy agencji zatrudnienia.

Zazwyczaj pracodawcy wymagają dokumentów aplikacyjnych w języku norweskim. Mogą również zapytać cię o kopie świadectw i dyplomów. Dobrą wiadomość stanowi fakt, że niektóre firmy na terenie Norwegii zatrudniają osoby mówiące w języku angielskim. Są to m.in. Statoil, GE Energy oraz Alstom Norway.

Przeczytaj również: Praca w Holandii. Jak przygotować się do wyjazdu

Niezależnie od rodzaju zatrudnienia, w Norwegii obowiązują umowy o pracę. Wzór takiej umowy znajdziesz tutaj. Pierwsza podpisywana jest na okres próbny, maksymalnie do 6 miesięcy. Strony obowiązuje 14-dniowy okres wypowiedzenia. Koniecznie pokaż pracodawcy swoja kartę podatkową. W przeciwnym razie potrąci ci z pensji 50 proc. podatku.

Czas pracy nie może przekroczyć 9 godzin dziennie i 40 godzin tygodniowo. W niektórych przypadkach dopuszczalny jest tydzień pracy od 48 do 54 godzin pracy. Wówczas masz prawo odebrać dodatkowe godziny pracy w następnym tygodniu. Jeżeli twój dzienny czas pracy przekroczy 9 godzin, będziesz robić nadgodziny. Za każdą z nich otrzymasz bonus w wysokości 40 proc. stawki godzinowej.

W Norwegii płaca minimalna nie jest uregulowana ustawowo, dlatego dopilnuj tego, aby stosowne zapisy znalazły się w twojej umowie o pracę. Pracodawca potrąca z twojego wynagrodzenia składkę na ubezpieczenie społeczne (trygdeavgift) i podatek. Musisz jednak samodzielnie dopilnować tego, czy robi to prawidłowo. Według prawa ten obowiązek spoczywa właśnie na tobie. Zaleca się pobieranie od pracodawcy dowodów wpłaty.

Norwegia i Finlandia to kraje, w których oferowane są najwyższe stawki w Europie, dlatego warto rozważyć pracę w Skandynawii. W wakacje z łatwością znajdziesz zatrudnienie w firmie przeprowadzkowej, sprzątające lub oferującej prace przy uprawach roślin. W tych sektorach można zarabiać blisko 80 zł na godzinę. W Norwegii istnieje także duże zapotrzebowanie na pracowników budowlanych, murarzy, cieślów, elektryków, dekarzy i malarzy. W zależności od branży, są oni w stanie zarobić nawet 12,5 – 16 tys. zł miesięcznie.

Rejestracji przed podjęciem pracy dokonuje się online na stronie Norweskiego Urzędu Imigracyjnego www.selfservice.udi.no. Aby dopełnić reszty formalności, musisz udać się na posterunek policji lub do Centrum Obsługi Pracowników Zagranicznych. Po zarejestrowaniu się otrzymasz bezpłatnie świadectwo rejestracji. Dokument nie wymaga odnawiania. Jako obywatel UE nie musisz starać się o pozwolenie na pobyt.

W Norwegii rejestracji podlegają także przeprowadzki. Trzeba zgłosić ją w ciągu 8 dni od zmiany miejsca pobytu w rejestrze ewidencji ludności (Folkeregisteret). Jednostka ta stanowi część urzędu podatkowego.

Kolejnym dokumentem, który należy wyrobić, jest karta podatkowa. Osoby, których pobyt w kraju nie przekracza 6 miesięcy, otrzymują wraz z nią prowizoryczny numer personalny (D-nummer). Aby dostać kartę, należy zgłosić się do urzędu z paszportem lub dowodem osobistym oraz umową o pracę albo pisemną ofertą pracy. Osoby przebywające w kraju dłużej niż pół roku muszą wyrobić norweski numer personalny.

Może cię zainteresować: Praca sezonowa w Niemczech. Vademecum pracownika

Szczegółowe informacje na temat rejestracji przy przeprowadzce, prowizorycznego numeru personalnego i norweskiego numeru personalnego znajdziesz na stronie www.taxnorway.no. Obywatele UE, którzy przebywają w Norwegii dłużej niż 5 lat, mogą ubiegać się o stałe prawo pobytu.

Jeżeli posiadasz dyplom uczelni wyższej, postaraj się o jego uznanie w Państwowym Organie ds. Jakości Wykształcenia (NOKUT) lub w Polsce, w Biurze Uznawalności Wykształcenia i Wymiany Międzynarodowej (www.buwiwm.edu.pl). Jednak wykonywanie takich zawodów, jak lekarz, fizykoterapeuta czy księgowy wymaga uzyskania dodatkowego zezwolenia.

Jeżeli po ciężkich miesiącach pracy planujesz wakacje w Skandynawii, a nie chcesz od razu wydać wszystkich zarobionych pieniędzy, mamy dla ciebie dobrą wiadomość: w Norwegii wolno legalnie biwakować „na dziko".

Przydatne strony z ofertami pracy:
www.aftenposten.no (strona gazety Aftenposten)
www.finn.no/jobb
www.nav.no (strona urzędu pracy)
www.norske-aviser.com (agregator ofert pracy)
www.eures.no (Europejskie Służby Zatrudnienia)
www.jobline.no
www.jobworld.no (tylko oferty z branży IT)
www.stepstone.no
www.adecco.no, www.manpower.no (oferty pracy tymczasowej)
www.fin.no
www.jobnew.no/index.htm
www.unginfo.oslo.no (oferty pracy dla studentów w przedszkolach, instytucjach kultury i in.)
www.gulesider.no (wykaz branż, tzw. Yellow Pages")

Źródła: eures.praca.gov.pl, wynagrodzenia.pl