Wiek emerytalny w Polsce
W Polsce ustawowy wiek emerytalny dla kobiet to 60 lat i dla mężczyzn 65 lat. Kodeks pracy chroni pracowników w okresie przedemerytalnym. Pracodawca nie może zwolnić osoby, której brakuje nie więcej niż 4 lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, pod warunkiem, że staż pracy tej osoby gwarantuje jej nabycie prawa do emerytury. Co więcej, w tym okresie ochronnym pracodawca nie może pogorszyć warunków zatrudnienia pracownika, ani obniżyć jego wynagrodzenia.
Nie wszyscy pracownicy podlegają ochronie przedemerytalnej. Przepisy przewidują wyjątki, w których ochrona ta nie obowiązuje. Dotyczy tom.in. osób, zwolnionych dyscyplinarnie; pracowników, którzy otrzymują rentę z tytułu niezdolności do pracy; pracowników firm, które ogłosiły upadłość lub są w trakcie likwidacji; a także osób, którym brakuje mniej niż 4 lata do emerytury, ale nie spełniają one warunku posiadania wymaganego stażu pracy, aby nabyć prawo do emerytury.
Obecnie w Polsce po osiągnięciu wieku emerytalnego pracownik przestaje być chroniony przed zwolnieniem na mocy przepisów o ochronie przedemerytalnej. Wówczas pracodawca zyskuje możliwość wypowiedzenia umowy, jednak wiek emerytalny nie może być jedynym powodem zwolnienia. Zwolnienie pracownika, który jest już w wieku emerytalnym musi być uzasadnione obiektywnymi przyczynami, takimi jak likwidacja stanowiska pracy lub niewłaściwe wykonywanie obowiązków.
Zakaz zmuszania do przechodzenia na emeryturę
Zatem uwaga! Pracodawca nie ma prawa nakazywać pracownikowi przejścia na emeryturę ani zmuszać go do rezygnacji z pracy. Wywieranie presji, wyraźne sugestie są działaniami niezgodnymi z prawem. Należy podkreślić, że zwolnienie pracownika zatrudnionego na umowę o pracę na czas nieokreślony wyłącznie z powodu osiągnięcia wieku emerytalnego jest dyskryminacją ze względu na wiek. W takim przypadku pracownik ma prawo złożyć skargę na pracodawcę do Państwowej Inspekcji Pracy. W Polsce nie ma górnej granicy wieku, do której można pracować.
