Od 5 września 2020 r. ubezpieczony zatrudniony w podmiocie leczniczym, który był niezdolny do pracy z powodu COVID-19, która powstała w związku z wykonywaniem obowiązków wynikających z zatrudnienia w podmiocie leczniczym lubprzebywał na obowiązkowej kwarantannie lub izolacji w warunkach domowych, ponieważ pozostawał w styczności z osobami chorymi z powodu COVID-19 w związku z wykonywaniem obowiązków wynikających z zatrudnienia w podmiocie leczniczymma prawo do zasiłku chorobowego na ogólnych zasadach, tj. po wyczerpaniu 33 lub 14 dni wypłaty wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy z powodu choroby, o którym mowa w art. 92 Kodeksu pracy (w przypadku pracowników) i w wysokości odpowiednio 70% lub 80% podstawy wymiaru (a nie 100%).
Jak podaje ZUS za okres od 5 września 2020 r. osoby ubezpieczone, które wykonują zawód medyczny tracą prawo do:
a) zasiłku chorobowego, jeżeli w okresie objęcia ich obowiązkową kwarantanną lub izolacją w warunkach domowych, świadczą pracę zdalną na rzecz podmiotu wykonującego działalność leczniczą lub udzielają świadczeń zdrowotnych za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności,
b) dodatkowego zasiłku opiekuńczego, jeżeli świadczą pracę w podmiocie leczniczym w ramach dyżuru medycznego w godzinach innych niż czas zwolnienia od wykonywania pracy w związku z osobistym sprawowaniem opieki nad:dzieckiem w wieku do lat 8 lub dzieckiem niepełnosprawnym w wieku do lat 16 lub dzieckiem legitymującym się orzeczeniem o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności w wieku do lat 18 lub dzieckiem z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego w wieku do lat 24 lub dorosłą osoba niepełnosprawną oraz poza normalnymi godzinami pracy.
Podcasty
Playlisty tematyczne
