Weszła w życie ustawa o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw, w której zawarte są zapisy dotyczące cen energii elektrycznej w Polsce. Wiadomo, że w tym roku gospodarstwa domowe nie zapłacą wyższych niż w minionym roku rachunków. Według takich samych zasad będą rozliczane małe i średnie firmy. Zmieniają się natomiast zasady dotyczące spółek sektora energetycznego – zajmujących się przesyłaniem lub dystrybucją energii elektrycznej albo obrotem energią elektryczną.
W tym roku w przypadku przedsiębiorstwa energetycznego zajmującego się obrotem energią elektryczną cennik energii określa się w wysokości nie wyższej niż ceny i stawki opłat brutto stosowane w dniu 30 czerwca 2018 r., uwzględniając zmniejszenie stawki podatku akcyzowego na energię elektryczną.
Spółki obrotu, które po 30 czerwca 2018 r. zawarły umowy sprzedaży energii elektrycznej z ceną lub stawką opłaty wyższą niż w ostatnio obowiązującej umowie, są obowiązane do zmiany warunków tej umowy nie później niż do 1 kwietnia 2019 r., ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2019 r.
Przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie obrotu lub dystrybucji energią elektryczną może zwrócić się do Zarządcy Rozliczeń z wnioskiem o wypłatę kwoty na pokrycie różnicy między ceną wskazaną w taryfie lub cenniku energii elektrycznej, a średnioważoną ceną energii elektrycznej na rynku hurtowym.
Skąd będą pochodziły pieniądze na ten cel? Kwoty różnic cen finansowane są z Funduszu Wypłaty Różnicy Cen – państwowego funduszu celowego.
Przedsiębiorstwo energetyczne, które nie zastosuje się do wymogu renegocjacji umów może zostać ukarane karą pieniężną do 5 proc. przychodu, wynikającego z działalności koncesjonowanej, osiągniętego w poprzednim roku podatkowym. O karze decyduje Prezes Urzędu Regulacji Energetyki.
źródło: bankier.pl