Prof. Adam Glapiński prezes Narodowego Banku Polskiego w wywiadzie udzielonym pismu "Apostoł Miłosierdzia Bożego" porównał ekonomię Bożą z ekonomią ludzką. Którą z tych teorii wciela w życie? Która z nich jest dla prezesa NBP ważniejsza?
- „Ekonomia Boża rządzi się prawami, które znane są Bogu, choć człowiek powinien się starać je poznać i zrozumieć. Przypowieść o panu i robotnikach najętych do winnicy to jedna z tych opowieści, które mogą przybliżać pojęcie ekonomii Bożej. Każdy z robotników otrzymał taką samą zapłatę niezależnie od czasu jaki poświęcił na pracę. W ekonomii ludzkiej domagalibyśmy się rozróżnienia. Najprościej jednak odpowiedzieć, że ekonomia Boża zobowiązuje człowieka do pracy nad sobą. Wprowadziłbym jeszcze takie dodatkowe rozróżnienie prywatnej ekonomii, rozumianej jako znalezienie swojej właściwej drogi w życiu. Najpierw powinniśmy znaleźć w sobie cechy własnego powołania. Odpowiedzieć na pytanie, co powinienem najlepiej robić dla dobra innych. To jest droga do ekonomii Bożej. Ekonomia Boża kieruje się innymi prawami niż ludzka. Jako nauczyciel akademicki i profesor ekonomii zawsze szukałem w nauce, literaturze i kulturze śladów tego wyjątkowego powołania. Co prawda żartuję czasem, że na ekonomię trafiłem przez przypadek, ale w rzeczywistości te studia mnie zafascynowały także z tego względu, że pozwalały lepiej zrozumieć mechanizmy rządzące ludzkimi decyzjami" - powiedział prof. Glapiński.
Zobacz: Jawność płac w NBP?
I dodał " - „Jako osoba wierząca uznaję, że każde działanie człowieka powinno być skierowane na potwierdzenie tych słów: „nasza ojczyzna jest w niebie”. A to oznacza, że trzeba służyć najwyższym wartościom. W prostym przełożeniu na codzienność oznacza to wspomnianą w poprzedniej odpowiedzi pracę nad sobą dla dobra wspólnego”
Podcasty
Playlisty tematyczne
