Spis treści
- Kim jest pracownik sezonowy?
- Umowa na czas określony dla pracownika sezonowego
- Umowa na czas wykonania określonej pracy
- Umowa cywilnoprawna korzystniejsza dla pracodawcy
- Praca tymczasowa – agencja pracy
- Obowiązki pracodawcy przy zatrudnieniu do pracy sezonowej
- Praca sezonowa dla młodocianych
- Zatrudnienie cudzoziemca do pracy sezonowej
Kim jest pracownik sezonowy?
W Kodeksie pracy nie znajdziemy definicji pracownika sezonowego. W praktyce uznaje się, że pracownik sezonowy to taki, który pracuje przez określoną część roku, w związku z konkretnym sezonem, porą roku, a także warunkami atmosferycznymi. Praca sezonowa ma charakter tymczasowy i przejściowy. Może być wykonywana na podstawie umowy cywilnoprawnej, umowy o pracę lub świadczona za pośrednictwem agencji pracy tymczasowej.
Umowa na czas określony dla pracownika sezonowego
Umowa na czas określony ma odgórnie wyznaczony termin, w którym stosunek pracy ulegnie rozwiązaniu. Pamiętaj, że jeśli strony zawarły tego typu umowę już trzykrotnie i planują podpisanie takiego kolejnego dokumentu, to konieczne będzie zawarcie umowy na czas nieokreślony. Również, jeśli łączny czas trwania stosunku pracy na podstawie umów na czas określony przekroczy 33 miesiące, umowa automatycznie przekształca się w umowę na czas nieokreślony. Pracownicy sezonowi mają, tak samo jak każdy inny pracownik, prawo do urlopu oraz gwarancję minimalnego wynagrodzenia w wysokości 3490 zł brutto, a od 1 lipca – 3600 zł brutto miesięcznie.
Polecany artykuł:
Umowa na czas wykonania określonej pracy
Zatrudnienie pracownika na czas wykonania określonej pracy często jest lepsze dla pracodawcy, ponieważ trudno przewidzieć co do dnia, kiedy skończy się np. zbiór owoców. Umowa taka rozwiązuje się automatycznie w dniu wykonania pracy. W umowie musisz dokładnie określić czynności i konkretne zadania, które powinny zostać wykonane przez pracownika. Umowę taką możesz zawierać wiele razy.
Umowa cywilnoprawna korzystniejsza dla pracodawcy
Alternatywą dla umów o pracę są umowy cywilnoprawne – zlecenie oraz o dzieło, zawierane zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego. Ta forma umowy jest dla pracodawcy korzystniejsza, bo nie musisz m.in. prowadzić dokumentacji pracowniczej, planować i rozliczać czasu pracy czy udzielać urlopów, łatwiej jest też rozstać się ze zleceniobiorcą czy wykonawcą dzieła. Umowy cywilnoprawne są też tańsze dla pracodawcy, bo nie musisz płacić za czas choroby, urlopu czy innej płatnej nieobecności. Umowy cywilnoprawne są niejednokrotnie łatwym sposobem na uniknięcie konieczności opłacania za pracowników składek ZUS.
Musisz jednak zagwarantować pracownikowi minimalną stawkę godzinową, która wynosi 22,80 zł, a od 1 lipca – 23,50 zł, za każdą godzinę wykonanego zlecenia lub świadczonych usług. Typem takiej cywilnoprawnej umowy, charakterystycznej dla pracy sezonowej jest też umowa o pomocy przy zbiorach, zawierana z rolnikiem i jego pomocnikiem np. na czas prac w polu i zbioru.
Praca tymczasowa – agencja pracy
W tej formie zatrudniania pracodawcą dla pracownika sezonowego jest agencja pracy. Agencja wypłaca wynagrodzenie i rozlicza się z zatrudnionymi pracownikami. Pracownik zatrudniony w agencji pracy nie może zarabiać mniej niż pracownik zatrudniony na tym samym stanowisku na podstawie umowy o pracę bezpośrednio z pracodawcą. Jeśli doliczyć do tego koszty związane z usługami agencji - koszt takiego pracownika może być wyższy. Ale oszczędzasz na rekrutacji i nie martwisz się się zwolnieniami lekarskimi i nieobecnościami.
Obowiązki pracodawcy przy zatrudnieniu do pracy sezonowej
Pracodawca musi:
- skierować pracownika na wstępne badania lekarskie lub badania sanitarno-epidemiologiczne,
- zapewnić pracownikowi szkolenie z zakresu BHP,
- zapewnić pracownikowi odzież i obuwie robocze, a także środki ochrony indywidualnej,
- poinformować pracownika o obowiązującej go dobowej i tygodniowej normie czasu pracy, o terminie wypłacania wynagrodzenia, przysługującym urlopie, długości wypowiedzenia, sposobie potwierdzania przybycia i obecności w pracy, pracy w nocy,
- zgłosić pracownika do ubezpieczenia zdrowotnego i ubezpieczeń społecznych (w ciągu 7 dni),
- wypłacić dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych.
Praca sezonowa dla młodocianych
Pracę sezonową może wykonywać także pracownik młodociany, czyli osoba, która ukończyła 15 lat, a nie przekroczyła 18 roku życia. Jednak tylko wtedy, gdy dany rodzaj pracy mieści się w katalogu prac lekkich. Praca lekka nie może powodować zagrożenia dla życia, zdrowia i rozwoju psychofizycznego młodocianego, a także nie może utrudniać mu wypełniania obowiązku szkolnego.
Pracę sezonową mogą również wykonywać na podstawie umowy cywilnoprawnej osoby do ukończenia 16 lat. Praca ta może być wykonywana wyłącznie na rzecz podmiotu prowadzącego działalność kulturalną, artystyczną, sportową albo reklamową za zgodą przedstawiciela ustawowego albo opiekuna dziecka.
Zatrudnienie cudzoziemca do pracy sezonowej
Praca sezonowa cudzoziemca jest możliwa tylko na podstawie zezwolenia na pracę sezonową, czyli zezwolenia typu S (chyba, że cudzoziemiec, którego chcesz zatrudnić jest zwolniony z obowiązku posiadania zezwolenia na pracę). Obywatele Ukrainy oraz ich małżonkowie, jeśli przebywają w Polsce legalnie, mogą świadczyć pracę sezonową, bez żadnych pozwoleń. Jedyną formalnością jaka jest wymagana, to powiadomienie urzędu pracy o fakcie podjęcia pracy przez cudzoziemca w ciągu 14 dni.