Próby skonstruowania żarówki miały miejsce już w I połowie XIX wieku. Wyzwanie polegało na tym, aby dobrać takie włókno żarowe, które będzie przewodziło prąd elektryczny, a przy tym nie spłonie. W 1841 r. sukces w tym obszarze odniósł Thomas de Moleyns. Udało mu się wykonać żarnik z platyny. Włókna żarowe, czyli żarniki, pod wpływem prądu rozszerzały się, co pozwalało uzyskać światło. Niestety, platyna topiła się pod wpływem wysokiej temperatury, a wynalazek Francuza się nie przyjął.
W 1854 r. Henry Goebel zdołał skonstruować żarówkę bazującą na włóknach węglowych. Podobno umieścił swój wynalazek na dachu własnego domu, ale nie mógł szczycić się nim długo, ponieważ policja nakazała mu usunięcie „trofeum". W 1873 r. powstała żarówka, która była w stanie świecić pół godziny. Wynalazł ją Aleksander Łodygin. Natomiast żarówka Josepha Wilsona Swana z 1878 r. świeciła już 13,5 godziny. Co więcej, angielski fizyk opatentował swój wynalazek.
Zobacz też: 10 najdziwniejszych pomysłów na biznes [GALERIA]
Jednak prawdziwy przełom nastąpił w amerykańskim laboratorium w Menlo Park, gdzie pod kierownictwem Thomasa Alvy Edisona opracowano żarówkę, która świeciła najpierw 8 min., od 1879 r. kilkadziesiąt godzin, a ostatecznie – 100 godzin. Za sprawą Edisona w 1882 r. nad ulicami Nowego Jorku rozbłysło światło elektryczne. Edison nie mógł jednak w pełni spieniężyć swojego wynalazku, ponieważ wcześniej żarówkę opatentował Swan. Ostatecznie jednak wszystkim zainteresowanym stronom udało się dojść do porozumieniu, w wyniku którego powstała firma Siemens Edison Swan.
W 1907 r. do produkcji żarówek zaczęto wykorzystywać druciki z wolframu, który nie przepuszcza prądu. W 1913 r. wynalazki swoich poprzedników udoskonalił Irving Langmuir. Warto podkreślić, że Swan i Edison wytyczyli standardy w świecie żarówek, między innymi w zakresie gwintów. W mieszkaniach przyjęły się trzonki gwintowe Edisona – E27, a w pojazdach – trzonki bagnetowe Swana.
Przeczytaj również: Największa perła na świecie waży 34 kg! Znaleźli ją Filipińczycy
Na przestrzeni ostatnich dekad na rynek trafiło wiele różnych rodzajów żarówek. Różnią się one kształtem, barwą oświetlenia oraz energochłonnością. Żarówki próżniowe, gazowane, halogenowe czy fluorescencyjne (świetlówki) to tylko niektóre z nich. Szklana bańska z żarnikiem czy drutami kontaktowymi w środku, czyli tradycyjna żarówka wolframowa, zaczęła być wypierana przez inne formy oświetlenia: żarówki energooszczędne czy żarówki LED. Ceny żarówke są bardzo zróżnicowane. W serwisie Allegro wahają się od 2 zł do 90 zł za sztukę.
Dziś dostępne technologie są na tyle zaawansowane, że jesteśmy w stanie oświetlić drogi za pomocą autonomicznych lamp, które wytwarzają światło po przetworzeniu energii słonecznej. Tego typu lampa ma zainstalowany na szczycie kolektor słoneczny, który umożliwia wykorzystanie naturalnego światła do zasilania. Tego typu rozwiązanie cieszy się coraz większą popularnością na Kaszubach. Najtańsza lampa autonomiczna w Oze Sklepie kosztuje 5 000,00 zł brutto, a najdroższa – 13 870,00 zł brutto.
Oprac. na podst. swiatlo.blox.pl, artykul.com.pl, ozesklep.pl, wisky.pl, allegro.pl
Podcasty
Playlisty tematyczne
