Przeciętny dochód rozporządzalny - to jak tłumaczy Główny Urząd Statystyczny suma bieżących dochodów gospodarstw domowych z poszczególnych źródeł, pomniejszona o zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych płacone przez płatnika w imieniu podatnika, o podatki od dochodów z własności, podatki płacone przez osoby pracujące na własny rachunek, w tym przedstawicieli wolnych zawodów i osób użytkujących gospodarstwo indywidualne w rolnictwie oraz o składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. W skład dochodu rozporządzalnego wchodzą dochody pieniężne i niepieniężne, w tym spożycie naturalne (towary lub usługi konsumpcyjne pobrane na potrzeby gospodarstwa domowego z gospodarstwa indywidualnego, bądź z prowadzonej działalności gospodarczej na własny rachunek - rolniczej i pozarolniczej) oraz towary i usługi otrzymane bezpłatnie. Dochód rozporządzalny jest przeznaczony na wydatki oraz przyrost oszczędności. Najprościej rzecz ujmując, to kwota netto (tzw. na czysto, na rękę), którą przeciętny pracownik ma do wydania w danym miesiącu już po odliczeniu wszystkich kosztów stałych takich jak podatki, koszty związane utrzymaniem domu. Warto dodać, że pensja to tylko jeden z elementów dochodu rozporządzalnego. Zalicza się do niego również m.in. pieniądze z programów socjalnych.
Główny Urząd Statystyczny podał, że przeciętny miesięczny dochód rozporządzalny na 1 osobę ogółem w 2020 r. wyniósł 1919 zł. Dla porównania dochód rozporządzalny na 1 osobę ogółem w 2019 r. wyniósł 1 819 zł. GUS zaznacza, że podana wysokość dochodu służy do ustalenia przez radę gminy stawek opłat za odpady komunalne zbierane i odbierane w sposób selektywny. Dochód rozporządzalny wykorzystywany jest m.in.: do analizy poziomu i zróżnicowania warunków bytu podstawowych grup społeczno-ekonomicznych gospodarstw domowych; ustalania poziomu minimalnego wynagrodzenia; szacowania obciążeń podatkowych gospodarstw domowych oraz analiz pomocniczych przy ustalaniu świadczeń społecznych.
Podcasty
Playlisty tematyczne
