Pracownik tymczasowy we Francji może otrzymać do podpisania umowę na czas określony (CDD) lub na czas wykonywania danej pracy. Ponadto ma on do wyboru ubezpieczenie społeczne w Polsce lub w Republice Francuskiej. Wszystkie nieubezpieczone w naszym kraju osoby, które nie są aktywne zawodowo, podlegają ubezpieczeniu we Francji.
Francuski tydzień pracy ma tylko 35 godzin. Za 36. i każdą następną godzinę pracy w tygodniu płaci się jak za nadgodziny. Z tego prawa są jednak wyłączone pewne grupy zawodowe – m.in. pracownicy sektora handlowego i telemarketerzy. Stawki za godziny nadliczbowe ustala się w drodze układów dla poszczególnych sektorów, ale muszą one być wyższe co najmniej o 10 proc. od standardowych stawek. Jeżeli układ dla danego sektora nie zostanie zawarty, za pierwsze 8 nadgodzin w tygodniu przysługuje dodatkowe 25 proc. stawki podstawowej, a za następne – 50 procent. Za nadgodziny trzeba płacić wyższe podatki.
W ubiegłym roku we Francji minimalna stawka za godzinę pracy wynosiła 9,61 euro. Obecnie jest to 9,67 euro. Co 6 godzin pracownikowi przysługuje 20-minutowa przerwa w pracy. Nie powinien on pracować dłużej niż 10 godzin dziennie i 48 godzin tygodniowo, chyba że obowiązują go inne ustalenia (w niektórych przypadkach dopuszczalne jest 60 godzin tygodniowo). W ciągu roku Francuzom przysługuje aż 30 dni urlopu (3,5 dnia za każdy przepracowany miesiąc).
We Francji pracodawca zgłasza pracownika do Urzędu ds. pobierania składek na ubezpieczenie społeczne i świadczenia rodzinne. Pieniądze są odprowadzane do instytucji, która stanowi odpowiednik naszego ZUS-u. W tym celu twój przyszły szef powinien złożyć deklarację o zatrudnieniu (tzw. DUE). Podpisanie umowy o pracę nie jest równoważne z tym procederem. Jeżeli nie przyjdzie do ciebie pocztą potwierdzenie DUE, masz prawo zażądać tego dokumentu od pracodawcy.
Przeczytaj również: Wyjeżdżasz do pracy we Włoszech? Poznaj swoje prawa i przywileje
Aby zostać objętym ubezpieczeniem społecznym, należy pracować minimum 60 godzin w miesiącu. Do korzystania z powszechnej opieki zdrowotnej mają osoby, które mieszkają na terytorium Francji co najmniej przez 3 miesiące, mają uregulowane kwestie pobytu, nie przysługuje im prawo do innego ubezpieczenia, a ich dochody nie przekraczają określonego z góry progu.
Jeżeli pracodawca chce rozwiązać umowę o pracę, musi wysłać odpowiednią informację listem poleconym za potwierdzeniem odbioru, a podczas spotkania obu stron każda z nich ma prawo wyłożyć swoje argumenty. W dalszej korespondencji szef informuje pracownika o zwolnieniu na piśmie, a w ostatnim dniu pracy wypłaca mu ekwiwalent niewykorzystanego urlopu i odprawę, wręcza rozliczenie, świadectwo pracy i stosowny dokument do urzędu pracy. Rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem stron należy zarejestrować online pod adresem www.travail-solidarite.gouv.fr.
Francuski system podatkowy jest rozbudowany i skomplikowany. Informacje na temat rozliczeń z fiskusem można znaleźć na stronie ministerstwa finansów pod adresem www.impot.gouv.fr. Osobom o niskich dochodach przysługuje zwolnienie z płacenia podatków, mogą one także liczyć na rozmaite ulgi i profity, np. mają pierwszeństwo do pobrania zasiłku z opieki społecznej.
Polacy mogą ubiegać się o dostęp do państwowej opieki medycznej (AME). Muszą jednak udowodnić, że przebywają we Francji minimum trzy miesiące i posiadają źródło utrzymania (wystarczy oświadczenie o otrzymaniu pomocy finansowej ze strony rodziny).
Przydatne strony z ofertami pracy we Francji:
www.travail.gouv.fr
www.cadremploi.fr
www.apec.fr
www.cadresonline.fr
www.prisme.eu
www.ec.europa.eu/eures/
Źródła: eures.praca.gov.pl, jazdaprawna.pl
Podcasty
Playlisty tematyczne
