Praca w Norwegii
Z wielu badań wynika, że dla Polaków mieszkających na emigracji pensja 5 tys. zł miesięcznie „na rękę", byłaby argumentem do powrotu. W innym wypadku wolą mieszkać za granicą i wykonywać nawet proste prace, ale za niebo lepsze stawki niż w kraju. Choć rząd chwali się niskim bezrobociem, wzrostem stawki minimalnej na umowę o dzieło czy pensji minimalnej, wciąż są to śmieszne pieniądze w porównaniu do przykładowo naszych zachodnich sąsiadów. Godna płaca w przypadku niektórych zawodów to mrzonka, tymczasem jednym z krajów, który oferuje całkiem przyzwoite pieniądze za sprzątanie, kelnerowanie czy ogrodnictwo jest Norwegia.
Zobacz też: Znajomość języków obcych a wysokość zarobków. Sprawdź różnicę
Jak podaje portal pol-nor.com, średnie zarobki brutto w Polsce są nieporównywalnie niższe od norweskich. Choć od stycznia obowiązuje zasada 13 zł brutto przy umowach zlecenie to pracodawcy omijają ten przepis jak mogą.
Jakiś czas temu pisaliśmy o licznych kontrolach Państwowej Inspekcji Pracy, które wykazały, że choć prawnie stawka w umowie obowiązuje, to w praktyce sprzątaczka czy ochroniarz potrafią zarabiać 4-5 zł netto za godzinę pracy! Stosowanie umów o dzieło, zatrudnianie „na czarno", obciążanie pracowników kosztami „wypożyczenia munduru" czy „użyczenia odkurzacza" (do sprzątania w ramach pracy!) - lista nieprawidłowości jest długa.
Formalnie można przyjąć, że stawka 13 zł brutto obowiązuje, a więc zarobki w Polsce i Norwegii można porównać w następujący sposób:
- sprzątaczka zarabia średnio 13 zł brutto za godzinę pracy w Polsce; w Norwegii – 67 zł/h
- kelner – 13 zł brutto/h w Polsce; w Norwegii – 75 zł/h (w praktyce kelnerzy zarabiają najczęściej parę zł za h, w dużej mierze jednak ich napiwki to podwójna wartość stawki godzinowej)
- ogrodnik – 13 zł brutto/h w Polsce; w Norwegii – 85 zł/h
- górnik – 30 zł brutto/h w Polsce; w Norwegii – 140 zł/h
- pomocnik budowy – 15 zł brutto/h; w Norwegii – 110 zł/h
Porównanie jasno pokazuje, że do stawek europejskich wciąż nam jeszcze daleko. Choć koszty życia są niższe w Polsce, lepsze warunki można niestety uzyskać pracując w Norwegii.
"Kraj Wikingów" nie ma ustalonej ogólnej minimalnej płacy, istnieją natomiast układy zbiorowe między związkami zawodowymi, a pracodawcami, które regulują warunki pracy i pensje w sektorze: budowlanym, przemyśle stoczniowym, ogrodnictwie i rolnictwie, oraz usługach sprzątających. Minimalne stawki obowiązują zarówno wykwalifikowanych, jak i niewykwalifikowanych pracowników.
Sprawdź również: Nie będzie można kąpać się w Bałtyku? Strajkują pracownicy sanepidów
Stawki uzależnione są także od wieku. Dla zatrudnionych poniżej 18. roku życia są odrobinę niższe. Dodatek za nadgodziny ustalany jest indywidualnie między pracownikiem a pracodawcą, ale nie może być niższy niż 26 NOK (korona norweska, tj. ok. 13 zł) za godzinę.
Pracującemu na zmiany należy się dodatek do wynagrodzenia zasadniczego. Wysokość dodatku różni się w zależności od pracy – na dwie zmiany, na dwie zmiany w trybie pracy ciągłej lub na trzy zmiany. Przykładowo dla pracy na dwie zmiany do godziny 14 w sobotę – brak dodatku, na drugą zmianę – ok. 9 zł, po godzinie 14.00 w niedzielę lub przed świętami – ok. 20 zł dodatku do podstawy, po 14.00 w święta wielkanocne, Wigilię, Zielone Świątki, Sylwestra – ok. 28 zł, po godzinie 24.00 – ok. 15 zł.
Ustawowo czas pracy w Norwegii wynosi 40 godzin tygodniowo. Maksymalna liczba nadgodzin w ciągu tygodnia to z reguły 10 godzin. Nie może ona przekraczać 25 godzin w miesiącu oraz 200 godzin w ciągu 52 tygodni.
Zobacz także: Nawet 100 mln dopłaty z MDM! Rząd odmrozi pieniądze na Mieszkanie dla Młodych
Emerytura
Aby mieć prawo do norweskiej emerytury trzeba przez co najmniej trzy lata należeć do norweskiego systemu ubezpieczeń społecznych (czyli przez trzy lata mieszkać lub pracować w Norwegii).
Emeryturę można zacząć pobierać miesiąc po ukończeniu 62. roku życia. Jeśli chce się pobierać emeryturę przed ukończeniem 67. roku życia, należy wypracować odpowiedni dochód.
Norweską emeryturę można obliczyć na podstawie czasu zamieszkania w kraju pomiędzy 16. a 66. rokiem życia. Emerytura składa się ze świadczenia gwarantowanego i wypracowanego.
Źródło: /pol-nor.com