QUIZ PRL. Służba zdrowia w czasach PRL-u. Tak leczyliśmy się w Polsce Ludowej
Służba zdrowia w Polsce Ludowej stała się powszechnie dostępna i bezpłatna od 1952 roku. Jednak nie od razu dla wszystkich. Do lat 70-tych indywidualni rolnicy nie byli objęci powszechnym ubezpieczeniem zdrowotnym, co oznaczało, że musieli ponosić koszty leczenia w pełnej wysokości. Z resztą mieszkańcy wsi często niechętnie korzystali z usług medycznych. Do lekarza udawali się tylko wtedy, gdy choroba była już bardzo zaawansowana. Szpitale kojarzyły im się z umieraniem, ponieważ w pierwszych latach po wojnie standard opieki medycznej był na niskim poziomie, a śmiertelność wśród pacjentów szpitalnych była wysoka.
Z czasem rozbudowano infrastrukturę medyczną, wybudowano nowe szpitale i przychodnie, a także zwiększono liczbę lekarzy i pielęgniarek. Nie oznaczało to jednak, że dostęp do opieki zdrowotnej był łatwy. Często zdarzało się, że pacjenci musieli czekać w kolejkach na wizytę u lekarza, a w szpitalach nie było wolnych łóżek.
W zakładach pracy w Polsce Ludowej były gabinety lekarskie, które świadczyły usługi medyczne dla pracowników. Gabinety te były zazwyczaj dobrze wyposażone i obsługiwane przez wykwalifikowanych lekarzy i pielęgniarki.
W szkołach co prawda grasowały higienistki i dentystki, ale wszystkie dzieci objęte były badaniami przesiewowymi, obowiązkowymi szczepieniami, gdyż oba gabinety szkolne - dentystyczny i higieniczny – były w PRL normą.
Panie dentystki traumatyzowały dzieci, borując i rwąc bez znieczulenia. Panie higienistki stygmatyzowały uczniów od wczesnej podstawówki, dostrzegając na dziecięcych głowach wszy, a czasem o zgrozo brudne uszy.
Czy po tych wstrząsających informacjach jesteście gotowi na QUIZ PRL. Służba zdrowia w czasach PRL-u. Zatem rozgrzejcie palce i do roboty!