QUIZ PRL: Szalone studniówki w PRL-u! Pamiętasz je?
Studniówki w PRL-u były znacznie skromniejsze niż obecnie. Odbywały się zazwyczaj w salach gimnastycznych lub innych miejscach na terenie obiektów szkolnych ozdobionych własnoręcznie przygotowanymi dekoracjami, np. z papieru, folii czy balonów. Trwały zazwyczaj od godziny 20:00 do 24:00. Program studniówek był zazwyczaj dość tradycyjny. Rozpoczynał się polonezem, po którym następowały tańce przy muzyce na żywo, potem z odtwarzaczy płyt lub taśm. W przerwach między tańcami odbywały się pokazy artystyczne przygotowane przez uczniów, np. występy taneczne, wokalne czy teatralne. Jedno się nie zmieniło: koszty studniówek były i są pokrywane przez rodziców maturzystów. Na stołach kusiły potrawy, przyrządzone przez mamy i babcie maturzystów: pierogi, kotlety i obowiązkowa sałatka jarzynowa.
Wyróżnianie się strojem uważano za nieodpowiednie i niekoleżeńskie. Koleżanki więc się nie wyróżniały. Biała bluzka i granatowa spódnica i do tego zwykle białe tenisówki. Chłopcy występowali w ciemnych garniturach lub w swetrach z wycięciem w „serek” i białych koszulach. W PRL-u grono pedagogiczne obserwowało i czasem ganiło zachowanie maturzystów. Nauczyciele cały czas zapuszczali śledcze żurawie, czy aby pod stołami z kanapkami i sałatką ziemniaczaną nie dzieją się jakieś bezeceństwa. Zberezeństwa owe nie dawały długo na siebie czekać, dlatego umówieni na prywatną imprezkę, z oficjalnej ulatniali się czasem tuż po polonezie.
Studniówki w PRL-u były dla wielu maturzystów wyjątkowym wydarzeniem, które na zawsze pozostawało w ich pamięci. Był to czas radości, zabawy i radosnego oczekiwania na egzamin dojrzałości. Przecież już za 100 dni matura!
A jak Wy zapamiętaliście studniówkę? Pora na QUIZ PRL: Szalone studniówki w PRL-u! Pamiętasz je? Komplet punktów zdobędą tylko absolwenci.
Polecany artykuł:
Podcasty
Playlisty tematyczne
