QUIZ PRL. Wszystkich Świętych, czy Święto Zmarłych, czyli cmentarne dylematy PRL-u
Po II wojnie światowej cmentarze, czy raczej miejsca pochówku można było znaleźć wszędzie. Zabici byli chowani na podwórkach, pośpiesznie, gdzieś pod lasem, w masowych grobach pod skleconymi naprędce, rozpadającymi się krzyżami.
Jeszcze zanim Polska stała się Polską Rzeczpospolitą Ludową (do 1952 roku była Rzeczpospolitą Polską) odkryto tysiące bezimiennych grobów. Wszyscy ci ludzie, których tak czy inaczej dopadła wojenna śmierć, bohaterska lub po prostu tragiczna, w latach powojennych byli ekshumowani i chowani na cmentarzach.
Poniżej zobacz galerię unikalnych zdjęć z zasobów Narodowego Archiwum Cyfrowego z obchodów Wszystkich Świętych na warszawskim cmentarzu wojskowym w 1947.
Rosły, wielokrotniały szeregi alejek z identycznymi krzyżami na mogiłach, w miarę odnajdywania żołnierzy – polskich, niemieckich, no i radzieckich.
Po wojnie na warszawskich Powązkach utworzono nowe kwatery dla powstańców poległych w czasie Powstania Warszawskiego oraz odsłonięto w 1946 r. pomnik Gloria Victis. W latach 50. na cmentarzu utworzono Aleję Zasłużonych.
Niezmiennie przez cały PRL – 1 listopada był dniem wolnym od pracy. Dominujące kiedyś kamienne pomniki dla bogatych i ziemne mogiły dla biednych ustępowały demokratycznemu lastryko - kamieniarskiej elegancji na prawie każdą kieszeń.
Na cmentarzach PRL mody nie zmieniały się tak szybko jak teraz. W dzień zaduszny paliły się na nich znicze w szklanych lampkach” i glinianych miseczkach. Wszędzie królowały chryzantemy białe, żółte i fioletowe oraz te najdroższe złociste.
Jeśli coś jeszcze pamiętacie z czasów PRL, kupowaliście obwarzanki przed wejściem na cmentarz, a może w harcerskim mundurku sprzedawaliście własnoręcznie wykonane znicze, zbierając na renowację grobów bezimiennych ofiar II wojny światowej, to wypróbujcie sił w naszym nie do końca poważnym QUIZIE PRL. Wszystkich Świętych, czy Święto Zmarłych, czyli cmentarne dylematy, mody i obyczaje z czasów PRL-u
Podcasty
Playlisty tematyczne
