Spis treści
- Co musisz wiedzieć o kosztach leczenia uzdrowiskowego?
- Warto wiedzieć: dodatkowe opłaty w sanatorium
- Czy kuracjusz musi dopłacać do specjalnej diety?
- Sanatoria drożeją od 1 maja! Sprawdź nowe ceny
- Za co nie płaci NFZ?
- Darmowy pobyt w sanatorium: komu przysługuje?
Pobyt w sanatorium z Narodowym Funduszem Zdrowia (NFZ) nie jest w pełni darmowy, ale większość kosztów pokrywa Fundusz. Kuracjusze ponoszą częściową odpłatność za wyżywienie i zakwaterowanie, a wszystkie zabiegi przepisane przez lekarza uzdrowiskowego są bezpłatne.
Wyjątek stanowią pracownicy zakładów, które w swojej produkcji wykorzystywały rakotwórczy azbest (ci, którzy pracowali w nich do 28 września 1997 roku włącznie). W ich przypadku obowiązują inne zasady finansowania pobytu w sanatorium. Przysługuje im sanatorium co 12 miesięcy i do tego całkowicie bezpłatne.
Co musisz wiedzieć o kosztach leczenia uzdrowiskowego?
Wysokość dopłaty do zakwaterowania i wyżywienia określa rozporządzenie Ministra Zdrowia. Zależy ona od standardu pokoju i sezonu rozliczeniowego. Niestety, pacjent nie ma wpływu na wybór pokoju ani sezonu. Miejsce w pokoju jest przydzielane w skierowaniu.
Pacjent posiadający potwierdzone przez NFZ skierowanie do sanatorium uzdrowiskowego nie może być zobowiązany do uiszczenia dopłaty do zakwaterowania i wyżywienia wyższej niż ta, która wynika z rozporządzenia Ministra Zdrowia.
Wprowadzenie dodatkowych (wyższych) dopłat dla pacjentów jest niezgodne z obowiązującymi przepisami.
Jeśli pacjent został zobowiązany do uiszczenia takiej dopłaty, może złożyć skargę do NFZ.
Warto wiedzieć: dodatkowe opłaty w sanatorium
Sanatoria mogą pobierać opłaty za:
- Wymianę ręczników i pościeli: Często naliczane są automatycznie, np. raz na tydzień.
- Korzystanie z telewizora, czajnika elektrycznego lub innych urządzeń: Opłaty mogą być dobowe lub tygodniowe.
- Parking: Opłata za parkowanie samochodu na terenie sanatorium.
- Pamiętaj, że wprowadzenie przez sanatorium dodatkowych dopłat dla pacjentów (np. za Wi-Fi czy dostęp do tarasu) jest niezgodne z przepisami.
Co zrobić, jeśli sanatorium pobierze dodatkową opłatę? Sprawdź regulamin sanatorium, aby upewnić się, czy opłata jest zgodna z prawem. Jeśli masz wątpliwości, zapytaj personel sanatorium o podstawę prawną pobierania opłaty. W przypadku niezgodnych z prawem opłat możesz złożyć skargę do NFZ.
Polecany artykuł:
Czy kuracjusz musi dopłacać do specjalnej diety?
Wyżywienie kuracjusza w sanatorium finansowane jest z dwóch źródeł, przez NFZ oraz częściowej odpłatności za wyżywienie ponoszonej przez kuracjusza. Oznacza to, że po wniesieniu częściowej odpłatności za sanatorium, nie musimy już dopłacać do odpowiedniej dla nas diety.
W większości sanatoriów oferowana jest dieta podstawowa, która ma na celu poprawę zdrowia i samopoczucia kuracjuszy. Jej główne założenia to:
- Ograniczenie tłustych potraw i dań: Unika się potraw smażonych, wędzonych i tłustych mięs.
- Lekkostrawność: Potrawy są przygotowywane w sposób łatwy do strawienia, aby nie obciążać układu pokarmowego.
- Zbilansowanie: Dieta zawiera wszystkie niezbędne składniki odżywcze, w odpowiednich proporcjach.
- Kaloryczność: Wartość energetyczna diety na dobę waha się między 2000 a 2300 kalorii, co odpowiada zapotrzebowaniu większości osób dorosłych.
Oprócz diety podstawowej, sanatoria oferują szeroki wybór innych diet, dostosowanych do różnych potrzeb i preferencji kuracjuszy. Do najpopularniejszych należą:
- Dieta cukrzycowa: Przeznaczona dla osób chorujących na cukrzycę, pomaga w kontrolowaniu poziomu cukru we krwi.
- Dieta lekkostrawna: Idealna dla osób z problemami żołądkowo-jelitowymi, zawiera łatwostrawne potrawy, bez tłuszczu i smażenia. Szczególnie polecana osobom starszym.
- Dieta wegetariańska: Nie zawiera mięsa, ryb ani innych produktów pochodzenia zwierzęcego. Dostępna w wersji klasycznej i wegańskiej.
- Dieta bezglutenowa: Eliminuje gluten, białko występujące w zbożach. Przeznaczona dla osób z celiakią lub nietolerancją glutenu.
- Diety eliminacyjne: Obejmują wykluczenie określonych składników, np. nabiału, laktozy, jaj, orzechów. Pomagają w zidentyfikowaniu i wyeliminowaniu alergii lub nietolerancji pokarmowych.
- Diety lecznicze: Skomponowane w celu wspomagania leczenia konkretnych schorzeń, np. diety wątrobowa, śródziemnomorska, bogatoresztkowa.
- Diety odchudzające: Pomagają w bezpieczny i zdrowy sposób zrzucić zbędne kilogramy. Przykłady to dieta 1600 kcal i dieta CZOG.
W niektórych sanatoriach wybór diet jest jeszcze bardziej rozbudowany i obejmuje również diety niskobiałkowe, czy też diety dla osób z niedoczynnością tarczycy. Wszystko to jest zagwarantowane, jako element leczenia uzdrowiskowego, i nie wymaga ponoszenia dodatkowych kosztów.
Sanatoria drożeją od 1 maja! Sprawdź nowe ceny
Koszty pobytu w sanatorium zależą od sezonu rozliczeniowego. Wyróżniamy dwa sezony:
Sezon I (tańszy):
- Trwa od 1 października do 30 kwietnia.
- Opłaty zaczynają się od 10,60 zł za dobę w pokoju wieloosobowym bez pełnego węzła higieniczno-sanitarnego. Najdroższy pokój to pokój jednoosobowy z pełnym węzłem higieniczno-sanitarnym, za który zapłacisz 32,60 zł za dobę.
Sezon II (droższy):
- Trwa od 1 maja do 30 września.
- Opłaty wynoszą odpowiednio 11,90 zł za dobę w pokoju wieloosobowym bez pełnego węzła higieniczno-sanitarnego i 40,90 zł za dobę w pokoju jednoosobowym z pełnym węzłem higieniczno-sanitarnym.
Od 1 maja 2024 roku wzrastają ceny pobytów w sanatoriach. Podwyżka dotyczy wszystkich typów pokoi i jest związana z rozpoczęciem sezonu letniego. W porównaniu do sezonu zimowego przy standardowym 21-jedniowym pobycie opłata może być wyższa średnio o 175 zł.
Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 4 kwietnia 2022 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu lecznictwa uzdrowiskowego, częściowa odpłatność za koszty wyżywienia i zakwaterowania w sanatorium uzdrowiskowym za jeden dzień pobytu w sezonie letnim (droższym) wynosi:
- pokój jednoosobowy z pełnym węzłem higieniczno-sanitarnym – 40,9 zł,
- pokój jednoosobowy w studiu – 37,4 zł,
- pokój jednoosobowy bez pełnego węzła higieniczno-sanitarnego – 33,2 zł,
- pokój dwuosobowy z pełnym węzłem higieniczno-sanitarnym – 27,3 zł,
- pokój dwuosobowy w studiu – 24,9 zł,
- pokój dwuosobowy bez pełnego węzła higieniczno-sanitarnego – 19,5 zł,
- pokój wieloosobowy z pełnym węzłem higieniczno-sanitarnym – 14,8 zł,
- pokój wieloosobowy w studiu – 13,6 zł,
- pokój wieloosobowy bez pełnego węzła higieniczno-sanitarnego – 11,9 zł.
Ceny wrócą do niższych stawek 1 października 2024 roku. Pokój jednoosobowy będzie wtedy kosztował między 24,9 zł, a 32,6 zł, dwuosobowy od 14,2 zł do 19,5 zł, a miejsce w pokoju wieloosobowym będzie kosztować od 10,6 do 12,5 zł.
Pokój typu studio to rozwiązanie, które zyskuje coraz większą popularność, jednak dla wielu osób wciąż pozostaje pojęciem niejasnym. Pokój jednoosobowy w studio to przestrzeń przeznaczona dla jednej osoby. Natomiast łazienka dzielona jest z inną osobą, posiadającą pokój jednoosobowy w studio tuż obok. Liczba pokoi jednoosobowych w studio może się różnić (od dwóch do kilku). Łazienka oraz przedpokój/korytarz są wspólne dla wszystkich pokoi jednoosobowych w studio.
Za co nie płaci NFZ?
- przejazd do sanatorium i z powrotem,
- częściowo wyżywienie i zakwaterowanie w sanatoriach oraz wyżywienie i zakwaterowanie podczas korzystania z leczenia ambulatoryjnego,
- pobyt opiekuna pacjenta,
- dodatkowe rzeczy, za które obowiązują opłaty w miejscu położenia zakładu leczniczego, takie jak np. opłata klimatyczna,
- zabiegi przyrodolecznicze i rehabilitacyjne niezwiązane z chorobą podstawową, która jest bezpośrednią przyczyną skierowania na leczenie uzdrowiskowe.
Darmowy pobyt w sanatorium: komu przysługuje?
Pobyt w sanatorium z Narodowym Funduszem Zdrowia (NFZ) nie zawsze jest płatny. Z bezpłatnego pobytu mogą skorzystać:
- Dzieci i młodzież do ukończenia 18. roku życia.
- Osoby, które kształcą się dalej po ukończeniu 18. roku życia – do ukończenia 26. roku życia.
- Dzieci niepełnosprawne w znacznym stopniu – bez ograniczenia wieku.
- Dzieci uprawnione do renty rodzinnej.
Pobyt dziecka w sanatorium jest bezpłatny, ale opiekun dziecka musi pokryć koszty zakwaterowania i wyżywienia. Opiekun nie może również skorzystać ze zwolnienia lekarskiego – jego wyjazd odbywa się w ramach urlopu.
Podcasty
Playlisty tematyczne
