Urząd skarbowy zażąda, bank udostępni informacje o rachunku
Zgodnie z art. 48. Ustawy o Krajowej Administracji Skarbowej:
„Na sporządzone na piśmie żądanie (…) naczelnika urzędu skarbowego wydane w związku z wszczętym postępowaniem (…) w sprawie o (…) przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe, bank jest obowiązany do sporządzania i przekazywania informacji (…) w zakresie (…) obrotów i stanów tych rachunków”.
Ustawowe terminy tworzą duże pole manewru dla finansowej inwigilacji. Już wszczęcie postępowania o wykroczenie skarbowe daje urzędom skarbowym prawo do żądania od banków informacji w szerokim zakresie. Pole dla uznaniowości jest potencjalnie znaczne.
Przelew na 15 tys. euro do wiadomości urzędu skarbowego
Ustawa o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu to cały zestaw narządzi państwa przeciw obywatelom. Można mieć wątpliwości, czy nazwa tego aktu prawnego oddaje adekwatnie jego treść.
Art. 35. Wspomina, że banki „stosują środki bezpieczeństwa finansowego” w przypadku „transakcji okazjonalnej o równowartości 15 000 euro (…) lub która stanowi transfer środków pieniężnych na kwotę przekraczającą równowartość 1000 euro”.
Rozdział 5. ustawy nazwano „Środki bezpieczeństwa finansowego oraz inne obowiązki instytucji obowiązanych”. Na wstępie rozdziału, w art. 33. zapisano „Instytucje obowiązane rozpoznają ryzyko prania pieniędzy”. To daje bankom szerokie możliwości wobec obywateli.
Dwie ustawy działają synergicznie, prawo do prywatności w przedmiocie rachunków bankowych jest ograniczone. Można mieć wątpliwości, czy obywatele są prawnie chronieni przed nadmierną inwigilacją. Obie ustawy, o KAS oraz „antyterrorystyczna” powstały w podobnym czasie, w latach 2016 – 2018.