Rodzice mają obowiązek alimentacyjny względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. - Chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania - wtrąca Przemysław Sokołowski. Czas trwania obowiązku nie jest ograniczony wiekiem dziecka. Jedyną miarodajną okolicznością jest to, czy dziecko może się utrzymać samodzielnie.
Jeżeli dziecko jest małe, w związku z czym wymaga stałej pieczy matki, która wskutek tego nie może pracować lub może pracę wykonywać w ograniczonym zakresie, to najczęściej cały ciężar dostarczania środków materialnych na utrzymanie dziecka powinien ponieść ojciec. Nie bez znaczenia jest także położenie materialne każdego z rodziców, stan ich zdrowia itp. Rodzice zmuszeni są dzielić się z dziećmi nawet bardzo szczupłymi dochodami, chyba że takiej możliwości są pozbawieni w ogóle. - W sytuacjach skrajnych sprostanie obowiązkowi alimentacyjnemu wymagać może nawet poświęcenia majątku - mówi Sokołowski. Rodzic ma obowiązek nie tylko finansować potrzeby niezbędne do zaspokojenia minimum egzystencji, czyli podstawowe potrzeby bytowe, lecz także potrzeby psychiczne i duchowe, w tym potrzeby zaspokajania zainteresowań i uzdolnień dziecka adekwatnie do jego możliwości psychofizycznych i intelektualnych. Obowiązek alimentacyjny względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego. W takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego. Ocena, czy osobiste starania o dziecko wyczerpują obowiązek alimentacyjny zobowiązanego w całości, czy tylko częściowo, zależy przede wszystkim od wieku dziecka.
Pieniądze od rodzica
Alimenty można płacić dobrowolnie, jak i po procesie w sądzie. Pozew o alimenty kieruje się do sądu rejonowego właściwego dla miejsca zamieszkania pozwanego (rodzica) bądź też do sądu uprawnionego (dziecka). Dochodzący roszczeń jest zwolniony z kosztów sądowych. Stroną w sprawie o alimenty na rzecz małoletniego jest sam małoletni, reprezentuje go natomiast w procesie przedstawiciel ustawowy (w praktyce najczęściej rodzic sprawujący bezpośrednią pieczę nad dzieckiem). Bardzo istotnym dowodem jest przesłuchanie rodziców dziecka, aczkolwiek dochodzący alimentów w miarę możliwości twierdzenia swe powinien poprzeć innymi dowodami (zeznania świadków, dokumenty). W sprawie o alimenty należy udowodnić wysokość dochodzonego roszczenia.
Kiedy z funduszu alimentacyjnego
Rodzic wychowujący dziecko ma prawo otrzymać pieniądze z funduszu alimentacyjnego, kiedy sąd zasądzi określoną kwotę alimentów na dziecko, a kwota ta nie może być wyegzekwowana np. z braku majątku. Świadczenia te przysługują osobie uprawnionej do ukończenia przez nią 18. roku życia albo w przypadku, gdy uczy się w szkole lub szkole wyższej do ukończenia przez nią 25. roku życia, lub w przypadku posiadania orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności - bezterminowo. Świadczenia z funduszu alimentacyjnego przysługują, jeżeli dochód rodziny w przeliczeniu na osobę w rodzinie nie przekracza kwoty 725 zł. Świadczenia z funduszu alimentacyjnego przysługują w wysokości bieżąco ustalonych alimentów, jednakże nie wyższej niż 500 zł. Ustalenie prawa do świadczeń z funduszu alimentacyjnego oraz ich wypłata następują odpowiednio na wniosek osoby uprawnionej (dziecka) lub jej przedstawiciela ustawowego. Wniosek składa się w urzędzie gminy lub miasta właściwym ze względu na miejsce zamieszkania osoby uprawnionej.
Jakie dokumenty złożyć w sądzie
Pozew należy złożyć w sądzie w dwóch egzemplarzach, do pozwu dołączamy akt urodzenia dziecka oraz wszelkie dokumenty potwierdzające wysokość ponoszonych na podopiecznego wydatków.
Podcasty
Playlisty tematyczne
