Urlop na żądanie 2023. Czy jest płatny? Kiedy można z niego skorzystać?

Urlop na żądanie 2023 - komu przysługuje?

Pracownik zatrudniony na umowie o pracę ma prawo do urlopu na żądanie – łącznie czterech dni w ciągu roku, niezależnie od liczby pracodawców, z którymi pozostaje w danym roku w kolejnych stosunkach pracy. Może je wykorzystać dzień po dniu lub oddzielnie. Dni urlopu na żądanie pobierane są z puli urlopu wypoczynkowego, czyli jest płatny. Wymiar urlopu na żądanie nie jest uzależniony od wymiaru przysługującego pracownikowi urlopu wypoczynkowego. Tak więc zarówno pracownik, który ma prawo do urlopu w wymiarze 20 dni, jak i pracownik, który ma prawo do 26 dni urlopu, ma takie samo prawo do urlopu na żądanie, w wymiarze 4 dni rocznie. Prawo do urlopu na żądanie mają też pracownicy zatrudnieni na ½ czy ¼ etatu.

Czy pracodawca może odmówić udzielenia urlopu na żądanie?

Pracodawca jest obowiązany udzielić na żądanie pracownika w terminie przez niego wskazanym urlopu na żądanie. Może go odmówić, jeśli nieobecność pracownika zaszkodziłaby interesom zakładu pracy. Odmowę udzielenia urlopu na żądanie pracownika mogą uzasadniać szczególne też okoliczności, które powodują, że zasługujący na ochronę interes pracodawcy wymaga obecności pracownika w miejscu pracy.

Konieczne zawiadomienie pracodawcy

Pracownik nie musi tłumaczyć, w jakim celu bierze urlop na żądanie. Jedynym jego obowiązkiem jest poinformowanie o wzięciu wolnego najpóźniej tego samego dnia, kiedy nie będzie go w pracy, najlepiej przed swoją roboczą dniówką, a ostatecznie w pierwszej godzinie od rozpoczęcia się pracy. Przepisy Kodeksu pracy nie wymagają szczególnej formy zawiadomienia o urlopie na żądanie. Może być ono złożone: pisemnie (z wykorzystaniem wzoru przygotowanego przez pracodawcę lub sformułowane samodzielnie przez pracownika), ustnie, telefonicznie, pocztą internetową, listem poleconym lub kurierem.

Ważne!

Pracownik nie może rozpocząć korzystania z urlopu na żądanie bez decyzji pracodawcy o udzielenia mu urlopu. Rozpoczęcie urlopu na żądanie przed udzieleniem go przez pracodawcę może być uznane za nieusprawiedliwioną nieobecność w pracy, będącą ciężkim naruszeniem podstawowych obowiązków pracowniczych.