12 cech idealnego szefa

W korporacji kierownikiem może zostać niemal każdy, ale bycie prawdziwym liderem to sztuka. Specjaliści od Human Resources skarżą się na to, że ludzi z wiedzą i doświadczeniem na rynku nie brakuje, ale zdecydowana mniejszość z nich ma charyzmę, umiejętność wpływania na innych i zdolności przywódcze. To, czy można je wypracować, czy trzeba urodzić się z osobowością lidera nie jest do końca jasne. Szkolenia z tej dziedziny na pewno nie zaszkodzą. Wręcz przeciwnie – jest szansa, że ktoś, komu awansem przydzielono funkcję kierowniczą chwilę zastanowi się nad metodami zarządzania, które stosuje. Wyniki badań naukowców wskazują jednak na cechy, których nie sposób się wyuczyć.

Zobacz również: Korposzczury, lemingi, trybiki w maszynie. Dlaczego ludzie pracują w korporacjach?

Typologia Golemana
Amerykański psycholog Daniel Goleman wskazał aż dwanaście cech lidera, które sprawiają, że ma on szansę stać się wybitnym. O dziwo, zdaniem badacza, jedynie 15 procent odpowiedzialności za osiągnięty sukces w dziedzinie kierowania ludźmi można przypisać wykształceniu czy poziomowi IQ. Pozostałe 85 procent to kompetencje związane z tzw. inteligencją emocjonalną.

Wśród wskazywanych przez Golemana cech są:

1. EMOCJONALNA SAMOKONTROLA
Goleman nazywa opanowanie emocjonalną samokontrolą, czyli umiejętnością opanowania emocji, a nawet ukierunkowania ich tak, by pomogły osiągać wyznaczone cele. Taki lider wydaje się być spokojny nawet w kryzysie przez co zespół ufa mu, że jest w stanie wyjść z patowej sytuacji obronną ręką. To sprawia, że ludzie ufają decyzjom takiego kierownika i chętnie wykonują jego polecenia.

2. KONSEKWENTNE DĄŻENIE DO CELU
Liderzy, którzy ukierunkowani są na osiągnięcie konkretnych celów z reguły wydają jasne i logiczne polecenia, mają czytelne kryteria mierzenia wkładu pracy, a ich pracownicy wiedzą po co pracują i jak mają to robić. Kierownicy, którzy konsekwentnie dążą do celu są wymagający zarówno wobec innych, jak i siebie. Stawiane przez nich cele są najczęściej ambitne i gwarantują rozwój osobisty, ale są wykonalne.

3. OPTYMIZM
Optymistyczny kierownik jest na wagę złota – zamiast zagrożeń widzi szanse, ma siłę, by dążyć do celu i jak nikt inny potrafi zmotywować zespół. Z jego pogodnego patrzenia w przyszłość korzystają także pracownicy, bo taki lider ma tendencje do przypatrywania się nie tylko kompetencjom, ale i preferencjom podwładnych. A to znaczy, że jest duża szansa, by przydzielone przez przełożonego zadania sprawiały pracownikowi satysfakcję.

4. ELASTYCZNOŚĆ
Umiejętność dostosowania się do zmiennych warunków pracy Goleman nazwał zdolnością adaptacji. Zaletą takich przełożonych jest świetna organizacja pracy i brak rutyny. Bardziej niż inni dostrzegają oni także potrzeby innowacji i zmian w przedsiębiorstwie. Zarządzani przez niego ludzie najczęściej nie boją się wyzwań, stają się kreatywni, a ich zaangażowanie w wykonywanie zadania jest wysokie.

5. EMPATIA
Zdolność współodczuwania kierownika nie tyle polega na wnikaniu w prywatne problemy czy chwilowe nastroje pracownika, ile na zaletach łatwego i zrozumiałego komunikowania się z podwładnymi. Taki szef sprawdzi się w korporacjach, gdzie zespoły są wielokulturowe. Z punku widzenia pracownika koronną zaletą takiego przełożonego jest umiejętność wysłuchania, przyjęcia argumentów i zrozumienia motywacji postępowania pracowników.

6. ŚWIADOMOŚĆ ORGANIZACYJNA
Pozycja przełożonego w strukturze organizacji ma kolosalne znaczenie dla pracującego u niego zespołu. To ważne zwłaszcza w korporacjach, w których liczy się nie tylko żmudna praca, ale i polityka firmy. Taki lider intuicyjnie wyczuwa obowiązujące reguły nawet wtedy, gdy nie są nigdzie spisane. Zwraca uwagę nie tylko na wykonywane działania, ale także i na relacje łączące pracowników.

7. WPŁYW NA INNYCH
Goleman nazywa je umiejętnością oddziaływania na innych. Zdaniem badacza zaletami takiego przywódcy jest umiejętność zbudowania koalicji wokół własnej idei, umiejętność przekonywania do swoich racji oraz dobierania odpowiedniego sposobu komunikacji do konkretnej osobowości.

8. MENTORSTWO
Dobry przełożony powinien dbać o rozwój poszczególnych pracowników zespołu. Być dla nich rodzajem mentora, nauczyciela. Powinien informować ich zarówno o słabych i mocnych stronach. Taka świadomość pomaga osobom zatrudnionym w pracy nad sobą. To ważne, by pracownicy otrzymali pozytywny feedback od swojego przełożonego.

9. ZARZĄDZANIE KONFLIKTEM
W każdym miejscu pracy zdarzają się konflikty. Czy, chce czy nie chce szef pełni trochę rolę rozjemcy. Dobry przełożony potrafi wysłuchać argumentów wszystkich stron konfliktu, a następnie ustalić wspólne, polubowne rozwiązanie. Najgorsze co może zrobić szef to rozwiązywanie konfliktu metodą autorytarną lub próba schlebiania każdej ze stron na osobności. Pojednanie zwaśnionych stron i ustalenie wspólnego, akceptowalnego dla wszystkich stanowiska buduje autorytet przełożonego i zapobiega gierkom między pracownikami.

Sprawdź też: 5 sposobów na rozwiązanie konfliktu w pracy

10. INSPIRUJĄCE PRZYWÓDZTWO
Pożądaną cechą u przełożonego jest charyzma. Lider, który potrafi być inspirujący zaraża zespół swoim optymizmem i pasjami. Pracownicy podchwytują wizję swojego lidera i z entuzjazmem dążą do realizacji wyznaczonego celu. Praca u takiego szefa sprawia im przyjemność, a jego pochwała uskrzydla. Pracownicy mają poczucie, że ich praca jest ekscytująca, a jej cel – wspólny dla całego zespołu.

11. PRACA ZESPOŁOWA
Prawdziwy lider choć oczywiście pełni funkcję decyzyjną potrafi pracować zespołowo. Docenia nie tylko fakt, że podwładni umieją wspólnie dążyć do osiągnięcia celu, ale i zwraca uwagę na atmosferę w pracy. Warto, żeby każdy, kto pełni funkcję kierowniczą miał świadomość, że budowanie poczucia przynależności do grupy buduje przełożony i, że jeśli chce w tej materii osiągnąć sukces, zespół musi uważać go za swojego członka.

12. SAMOŚWIADOMOŚĆ EMOCJONALNA
Intuicja zwana jest przez Golemana samoświadomością emocjonalną. Świetni liderzy wyczuleni są na własne emocje, potrafią je nazwać, zdefiniować skąd pochodzą i w połączeniu z pełnym obrazem sytuacji kierować się także nimi. Przełożeni, którzy posiadają samoświadomość emocjonalną są zwykle lubiani przez swoich pracowników, potrafią otwarcie mówić o swoich emocjach do pracowników i przekonująco przedstawiać swoje projekty.