Pomoc drogowa (autopomoc) to działalność gospodarcza, która przede wszystkim polega na transportowaniu pojazdów uszkodzonych w wyniku kolizji, wypadku albo zepsutych. Auta takie przewozi się bezpośrednio z miejsc awarii lub wypadku do serwisów, ubezpieczalni czy też w inne wyznaczone przez zainteresowanych miejsca. Samochodem z lawetą można transportować pojazdy również w innych celach, np. z firmy do firmy, od osoby prywatnej do osoby prywatnej, czy do autokomisu. Zakres świadczonych usług trzeba ustalić na samym początku, bo w zależności od tego, czym dokładnie będzie zajmować się firma, trzeba będzie załatwić konkretne formalności.
Ważne zezwolenia
Działalność w charakterze autopomocy wiąże się ze ściśle określonymi, ważnymi przepisami. Dokument numer jeden dla tej branży to ustawa o transporcie drogowym. Dowiadujemy się z niej, że "do przewozów drogowych wykonywanych w ramach usuwania skutków awarii lub wypadków pojazdami pomocy drogowej - stosuje się odpowiednio przepisy ustawy dotyczące niezarobkowego przewozu drogowego." Oznacza to, że przewozy takie wymagają uzyskania odpowiedniego zaświadczenia o wykonywaniu niezarobkowych przewozów drogowych na potrzeby własne. Wydaje je starosta właściwy według siedziby przedsiębiorcy. Wiąże się z tym opłata 500 zł (+ 100 od każdego zgłoszonego pojazdu). Należy podkreślić, że przytoczony przepis obejmuje działalność związaną wyłącznie z usuwaniem skutków awarii lub wypadków, a nie wszystkich przypadków przewozu pojazdów samochodowych.
Chcąc świadczyć typową usługę autopomocy polegającą na transporcie niesprawnego pojazdu z miejsca zdarzenia lub wystąpienia awarii także poza granicami Polski, trzeba uzyskać odpowiednie zaświadczenie na przewozy drogowe na potrzeby własne w transporcie międzynarodowym. W tym wypadku formalności załatwia się już w Biurze ds. Transportu Międzynarodowego w Głównym Inspektoracie Transportu Drogowego. Wiąże się z tym opłata od 100 (+ 20 od każdego zgłoszonego pojazdu (pozwolenie na rok) do 500 zł (+100 zł pozwolenie na 5 lat).
Co ważne, obowiązek posiadania zaświadczenia o wykonywaniu niezarobkowych przewozów drogowych na potrzeby własne lub zaświadczenie na przewozy drogowe na potrzeby własne w transporcie międzynarodowym nie dotyczy przedsiębiorców, którzy posiadają uprawnienia do wykonywania zarobkowego transportu drogowego.
Więcej usług, inne dokumenty
Poszerzając zakres działalność gospodarczej poprzez wprowadzenie usług związanych z transportem samochodów od klienta do klienta, od klienta do warsztatu, z firmy do firmy itp. trzeba przejść inną procedurę administracyjną. Firma oferująca transport aut na lawetach będzie już działać jak typowa firma transportowa czy przewozowa. Świadcząc takie usługi na terenie Polski należy dysponować zezwoleniem na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego, które udzielane jest przez urząd miasta na czas nieoznaczony. Wydaje się je m.in. na podstawie certyfikatu kompetencji zawodowych w transporcie drogowym. Najlepiej, by certyfikat posiadał sam właściciel firmy, ale równie dobrze jego właścicielem może być jeden z pracowników. Spis jednostek szkoleniowych i szczegółowe informacje dotyczące egzaminów na certyfikat znajdziesz na stronie Instytutu Transportu Samochodowego (www.its.waw.pl). Zdobycie takich kompetencji i niezbędnych dokumentów wiąże się z kosztami przekraczającymi nawet 3 tys. zł.
Transport poza granicami
Jeśli planujesz wyjazdy transportowe także poza granice Polski (np. przywożenie aut do komisów), potrzebujesz jeszcze licencji wspólnotowej. Formalności związane z jej uzyskaniem dopełnia się w Biurze do Spraw Transportu Międzynarodowego. Pozwolenie do 5 lat kosztuje 4 tys. zł + 440 zł za każdy wypis z licencji, a do 10 lat - 8 tys. zł +880 zł za każdy wypis z licencji.
Załatwianie formalności dotyczących uzyskania lub zmian w licencji może być wyjątkowo uciążliwe i czasochłonne dla przedsiębiorcy. Zadanie to może ułatwić skorzystanie z usług firmy doradczej oferującej pomoc w realizacji urzędniczych transportowych wniosków.
Wszystkie firmowe samochody (lawety) trzeba jeszcze ubezpieczyć i zarejestrować. Rzecz jasna działalność gospodarczą należy zarejestrować w CEIDG.
Zgrana załoga
Firmę zajmującą się pomocą drogową trudno prowadzić w pojedynkę. Najważniejszy pracownik to kierowca autolawety. Osoba taka musi mieć co najmniej prawo jazdy kategorii B, a najlepiej B+E. Dobrze, gdy ma już doświadczenie w tym zawodzie. Oczywiście niezwykle cenne będą też umiejętności i wiedza związane z mechaniką pojazdów.
Wyposażenie firmy
W firmie świadczącej usługi z zakresu autopomocy najważniejszym narzędziem pracy jest sprawna, właściwie oznakowana (odblaskowe żółte taśmy, belki świetlne na dachu) autolaweta. Na początek wystarczy jedna, ale z czasem potrzebne będą co najmniej dwie. Autolawetę można kupić nową, używaną albo wziąć w leasing. Koszt takiego używanego, sprawnego, dziesięcioletniego pojazdu to waha się do 11 do 14 tys. zł O wiele tańsze są już same przyczepy. Używaną można kupić już od ok. 4 tys. zł.
Należy pamiętać też o tym, że oferując transport z miejsca stłuczki czy awarii na długich trasach (powyżej 100 km), trzeba autolawetę wyposażyć w tachograf.
Koszty inwestycyjne:
- autolaweta używana – 14 tys. zł
- wyposażenie auta – 1,5 tys. zł
- ubezpieczenie autolawety 1 tys. zł
- pensja pracownika – 2 tys. zł
- reklama – 2 tys. zł
SUMA: 20,5 tys. zł
Koszty miesięczne:
- utrzymanie autolawety – 1 tys. zł
- pensja pracownika – 2 tys. zł
- najem siedziby (biuro z parkingiem) – 2 tys. zł
SUMA: 5 tys. zł
Przychody miesięczne: Jeśli założymy, że w ciągu 30 dni odholujesz 15 samochodów na terenie miasta (200 zł jeden), dowieziesz paliwo do 5 samochodów (70 zł jeden), przewieziesz 15 samochodów z kolizji lub wypadków w odległości 80 km od miasta (120 zł samochód przy stawce 1,5 zł za km), przetransportujesz na lawecie 5 samochodów z zagranicy w odległości ok. 500 km (1 tys. zł za samochód przy stawce 2 zł za km).
SUMA: 10,150 zł
Dochód (przed opodatkowaniem):
SUMA: 5 150 zł
