Spis treści
- Co nam przysługuje w sanatorium?
- Pobyt w sanatorium - za co nie płaci NFZ?
- Dodatkowe koszty sanatorium NFZ
- Kto określa rodzaj leczenia uzdrowiskowego?
- Czy skierowanie może stracić ważność?
- Czy można wyjechać do sanatorium ze współmałżonkiem lub przyjaciółką?
Co nam przysługuje w sanatorium?
Świadczenia w sanatorium przysługują osobom objętym ubezpieczeniem zdrowotnym na podstawie skierowania wystawionego przez lekarza tegoż ubezpieczenia. W skierowaniu lekarz powinien określić: rodzaj leczenia uzdrowiskowego lub rehabilitacji uzdrowiskowej, wskazania do leczenia, czas trwania leczenia. Leczenie uzdrowiskowe lub rehabilitacja uzdrowiskowa trwa zazwyczaj 21 lub 28 dni.
Na podstawie skierowania pacjent może uzyskać bezpłatną opiekę medyczną, w tym:
- konsultacje lekarskie,
- badania diagnostyczne,
- zabiegi lecznicze: 3 razy dziennie zabiegi przyrodolecznicze, w tym jeden zabieg dziennie z wykorzystaniem naturalnego surowca leczniczego (borowina, wody mineralne, gazy lecznicze) oraz dwa dodatkowe zabiegi: fizykoterapeutyczne i kinezyterapeutyczne.
- leki.
Kuracjusz ma zapewnione również zakwaterowanie i wyżywienie, choć jego koszt jest częściowo odpłatny. Wysokość opłaty za jeden dzień pobytu pacjenta zależy od standardu pokoju.
Pobyt w sanatorium - za co nie płaci NFZ?
Leczenie w sanatorium jest bezpłatne, ale Narodowy Fundusz Zdrowia nie płaci za:
- przejazd na leczenie uzdrowiskowe i z leczenia uzdrowiskowego,
- pobyt opiekuna pacjenta,
- częściową odpłatność za wyżywienie i zakwaterowanie w sanatoriach uzdrowiskowych,
- zakwaterowanie oraz wyżywienie podczas korzystania z leczenia ambulatoryjnego,
- dodatkowe zabiegi rehabilitacyjne i przyrodolecznicze, które nie wiążą się z celem pobytu,
- koszty dodatkowe obowiązujące w miejscu położenia sanatorium.
Polecany artykuł:
Dodatkowe koszty sanatorium NFZ
To nie wszystko. Są jeszcze inne, dodatkowe koszty, których kuracjusze często się nie spodziewają. Sanatoria mogą w swoich regulaminach ustalać dodatkowe opłaty, np. za wymianę ręcznika, pościeli, telewizor czy parking. Dodatkowo trzeba zapłacić też za zabiegi, które nie są zlecone przez lekarza w ramach leczenia uzdrowiskowego.
Oto przykładowe stawki:
- Telewizor w pokoju - od 80 do 110 zł za turnus,
- Czajnik w pokoju - ok. 2 zł za dzień,
- Lodówka – ok. 50 zł za turnus,
- Suszarka do włosów - ok. 30 zł za turnus,
- Wymiana pościeli - ok. 20 zł,
- Wymiana ręczników - ok. 10 zł,
- Parking - od 200 do 350 zł za turnus,
- Kąpiel borowinowa - od 90 zł do 100 zł,
- Okłady z borowiną – ok. 50 zł,
- Opłata uzdrowiskowa – maksymalnie 5,40 zł za dzień,
- Rowerek treningowy – 10 zł,
- Dodatkowy nocleg przed rozpoczęciem turnusu (razem z kolacją w dniu przyjazdu i śniadaniem następnego dnia) – 250 zł.
Jeśli nie stać cię na częściowe pokrycie kosztów, możesz ubiegać się o dofinansowanie z NFZ. Mogą je uzyskać tylko osoby ubezpieczone, które złożą podanie z potwierdzoną informacją o dochodach i skierowanie do sanatorium wraz z dokumentacją i wynikami badań w wojewódzkim oddziale NFZ.
Kto określa rodzaj leczenia uzdrowiskowego?
Zasadniczo, rodzaj leczenia uzdrowiskowego określa lekarz ubezpieczenia zdrowotnego, który wystawia skierowanie na leczenie uzdrowiskowe lub rehabilitację uzdrowiskową. Lekarz ten bierze pod uwagę następujące czynniki:
- Stan zdrowia pacjenta, w tym występujące u niego schorzenia,
- Wskazania do leczenia uzdrowiskowego lub rehabilitacji uzdrowiskowej, określone w przepisach prawa,
- Profil uzdrowiska, w którym pacjent ma być leczony.
Jednak ostateczną decyzję o rodzaju leczenia uzdrowiskowego podejmuje lekarz specjalista balneologii i medycyny fizykalnej lub rehabilitacji medycznej zatrudniony w oddziale wojewódzkim NFZ. Lekarz ten dokonuje oceny skierowania pod względem celowości leczenia uzdrowiskowego. Ocena ta obejmuje:
- Wskazanie, przeciwwskazaniu lub brak wskazań do leczenia,
- Kierunek leczniczy uzdrowiska zgodny z głównym profilem leczenia (np. reumatologia, kardiologia itd.),
- Rejon (nadmorski, nizinny, podgórski, górski).
Czy skierowanie może stracić ważność?
Termin ważności skierowania wynoszący 30 dni od daty jego wystawienia obowiązywał w przypadku skierowań papierowych. Wtedy, gdy skierowanie zostało przedłożone do realizacji po zbyt długim czasie od daty jego wystawienia, lekarz mógł podjąć decyzję o konieczności zaktualizowania informacji o stanie zdrowia pacjenta celem zweryfikowania pierwotnej przyczyny kierowania. Obecnie wystawiane są e-skierowania, które automatycznie przesyłane są do wojewódzkiego oddziału NFZ, gdzie są rozpatrywane.
Skierowanie do sanatorium można jednak stracić ważność w następujących przypadkach:
- Jeśli pacjent nie zostanie zakwalifikowany do leczenia uzdrowiskowego lub rehabilitacji uzdrowiskowej przez lekarza specjalistę zatrudnionego w oddziale wojewódzkim NFZ.
- Jeśli pacjent nie zgłosi się do sanatorium w terminie określonym w skierowaniu.
- Jeśli pacjent nie złoży w sanatorium wymaganych dokumentów, takich jak dowód osobisty, karta ubezpieczenia zdrowotnego czy skierowanie.
W przypadku, gdy skierowanie do sanatorium utraci ważność, pacjent będzie musiał ponownie uzyskać skierowanie od lekarza ubezpieczenia zdrowotnego.
Czy można wyjechać do sanatorium ze współmałżonkiem lub przyjaciółką?
NFZ nie ma obowiązku wysyłać małżonków wspólnie do sanatorium, aby realizowali świadczenie w jednym terminie i w jednym miejscu. Gwarancję wspólnego wyjazdu do sanatorium mają małżonkowie, gdy jedno z nich ukończyło 65 rok życia lub ma orzeczony znaczny stopień niepełnosprawności.
W innych przypadkach należy złożyć pisemną prośbę o połączenie 2 wniosków sanatoryjnych. Jeśli skierowania wpłynęły do NFZ w tym samym dniu i przyszli kuracjusze mają ten sam profil leczenia – jest szansa na wspólny wyjazd. W pierwszej kolejności jednak, zawsze decydują względy medyczne, a dopiero później – społeczne.
W pisemnej prośbie należy podać dane osobowe obu pacjentów, w tym numery PESEL. Należy również podać dane uzdrowiska, do którego chcą wyjechać pacjenci. Jeśli prośba zostanie uwzględniona, to pacjenci otrzymają informację o terminie wyjazdu i miejscu pobytu.