Minister ostro: Chcą nam ukraść Święta Bożego Narodzenia! [FELIETON]

Spocony i brodaty grubas w śmiesznej czapce

Chciałem o tym pisać, ale pojawiło się coś, związane z Bożym Narodzeniem, co jest ważniejsze od opisywania tradycji. Otóż, lewicowi politycy z Unii Europejskiej chcą nam ukraść Święta Bożego Narodzenia. Kilka dni temu Parlament Europejski przeprowadził debatę nad dokumentem Komisji Europejskiej o tym, jakich słów w oficjalnych językach europejskich można, a jakich nie wolno używać. Duch komunizmu wiecznie żywy – można by powiedzieć. Tak jak kiedyś Wielki Językoznawca Generalissimus Józef Wissarionowicz Dżugaszwili (Stalin), tak teraz Komisja Europejska chce narzucić normy językowe, wychodząc zapewne z założenia, że co nienazwane, to nie istnieje. W specjalnej instrukcji Komisja Europejska nakazała, by nie używać określenia „Święta Bożego Narodzenia ale „okres świąteczny”. Prócz tego nie powinno się posługiwać określeniami „pan”, „pani”, nie używać imion nadanych na chrzcie (imiona typowe dla religii, takie jak "Maria i Jan", należy zastąpić np. imionami "Malika i Juliusz"). Obraźliwe jest określenie „homoseksualista”, podobnie jak wskazywanie płci biologicznej, bo mogą się poczuć dyskryminowani różni trans-, bi-, nie-hetero-, i inni „queer – LGBT”.

Ja zresztą z tym zjawiskiem spotykam się już od kilku lat. Na przykład ministrowie w ramach UE wysyłają sobie życzenia w tym czasie. Moje życzenia, do niedawna ministra rolnictwa z Polski, praktycznie jako jedyne miały motyw religijny Świętej Rodziny. Na przesyłanych kartkach życzeniowych w ramach Unii tego nie uświadczysz. Jest płatek śniegu, sanki, badylek wystający ze śniegu, abstrakcyjny bohomaz, a do odważniejszych zaliczyć można reniferka, czy choinkę. Niepoprawne, ba wręcz naganne jest pokazywanie motywów Jezusa, Maryi, Józefa, ba nawet gwiazdki, bo kogoś mogłaby obrazić. Nie żadne „Merry Christmas”, co najwyżej „happy holidays” z okazji „świąt sezonowych”.

Pewnym „signum temporis” (znakiem czasów) było spotkanie, jakie nie dawno w Brukseli miałem z jedną z pań minister kraju unijnego. Rozmawialiśmy o relacjach handlowych miedzy naszymi krajami, ale w pewnym momencie rozmowa zeszła na Jana Pawła II. Wtedy, z pewną nieśmiałością, pani minister wyjęła z torebki pudełeczko z różańcem, z dumą podkreślając, że był to różaniec właśnie od naszego Papieża. I w tym momencie się zawahała, ba, wystraszyła, nie wiedząc jak ja, w budynku Unii Europejskiej, narzucanej poprawności i świeckości, zareaguję. Twarz jej się rozpromieniła, kiedy wyjąłem z kieszeni i pokazałem swój różaniec. Jednak po chwili posmutniała i powiedziała: „Popatrz, Krzysztof, do czego doszła chrześcijańska Europa, że my boimy się publicznie rozmawiać o naszej religii i przyznawać się do tego, co dla nas jest święte”. Cóż powiedzieć, smutna konstatacja upadku Europy… Kochani, w tej sytuacji szczególnie życzę Wam  błogosławionych Świąt Bożego Narodzenia i szczęśliwego Nowego Roku!